Sense

1. to make angry, provoke to anger, irritate
2. to grow angry, be wroth, with

Examples

• ὥστ’ ἐμοὶ μὲν δικαίωσ ἂν ἀδικουμένῳ διὰ πολλὰ βοηθήσαιτε, τούτοισ δὲ εἰκότωσ ἂν ὀργίζοισθε· (Demosthenes, Speeches 31-40, 6:1)
• ἤ δεινόν γ’ ἂν εἰή, εἰ ἐμοὶ ὀργίζοισθε ἐπὶ τοῖσ ἑτέρων ἁμαρτήμασι, καὶ τὴν εἰσ ἐμὲ διαβολὴν εἰδότεσ ὅτι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τῶν ἐμῶν λέγεται, κρείττω τῆσ ἀληθείασ ἡγήσαισθε. (Andocides, Speeches, 57:2)
• καὶ γὰρ ἂν καὶ δεινὸν εἰή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τοῖσ μὲν μὴ δυναμένοισ τὰ σφέτερ’ αὐτῶν εἰσφέρειν ὀργίζοισθε καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν ὡσ ἀδικούντων δημεύοιτε, τοὺσ δὲ τὰ ὑμέτερα αὐτῶν ἔχοντασ μὴ τιμωροῖσθε, ἀλλὰ τῶν τε χρημάτων ἀποστεροῖσθε καὶ τούτουσ χαλεπωτέρουσ ἐχθροὺσ ἔχοιτε. (Lysias, Speeches, 12:1)
• διόπερ, ὦ ἄνδρεσ δ[ικα]σταί, δικαίωσ ἂν ὀργίζοι[σθ]ε Δημοσθένει, εἰ καὶ δόξησ ἱκανῆσ [καὶ] πλούτου πολλοῦ δ[ι’ ὑ]μᾶσ μετεσχηκὼσ μηδ’ ἐπὶ γήρωσ [ὀ]δῷ κήδεται τῆσ πατρίδοσ. (Hyperides, Speeches, 5:10)

Similar forms

• ὀργισθεὶς (64)
• ὄργια (59)
• ὀργίζεται (25)
• ὀργίζεσθε (22)
• ὀργίων (16)
• ὀργίλοι (15)
• ὀργίλος (9)
• ὀργίζῃ (9)
• ὀργίλον (9)
• ὀργίλως (9)
• ὀργισθῇς (7)
• ὀργιλότης (6)
• ὀργίζομαι (5)
• ὀργιεῖσθε (5)
• ὀργισθείη (4)
• ὀργισθείς (4)
• ὄργι (3)
• ὀργιστέον (3)
• ὀργίλων (3)
• ὀργίζου (3)
• ὀργίλου (3)
• ὀργίλῳ (3)
• ὀργιάσαι (2)
• ὀργίλους (2)
• ὀργίσῃ (2)
• ὀργιεῖσθ (2)
• ὀργιασμοῦ (2)
• ὀργίζοιτο (2)
• ὀργίοις (2)
• ὀργισθὲν (2)
• ὀργίζηται (2)
• ὀργισθῆτε (2)
• ὄργιά (2)
• ὀργιαστὴν (2)
• ὀργίσαι (2)
• ὀργισθῇ (2)
• ὀργιασμῶν (2)
• ὀργίζησθε (2)
• ὀργιάζει (1)
• ὀργίλη (1)
• ὀργισθήσῃ (1)
• ὀργιαστάς (1)
• ὄργιον (1)
• ὀργισθέντ (1)
• ὀργίζοι (1)
• ὀργιάζοιτ (1)
• ὀργίσθητε (1)
• ὀργιάσων (1)
• ὀργίλα (1)
• ὀργίσας (1)
• ὀργίζεσθ (1)
• ὀργιασταὶ (1)
• ὀργιάζωσι (1)
• ὀργισθήτω (1)
• ὀργιασμοὶ (1)
• ὀργιάζειν (1)
• ὀργίλης (1)
• ὀργίζομαί (1)
• ὀργίζοιτ (1)
• ὀργιάζων (1)
• ὀργίλοις (1)
• ὀργισθῆτέ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.