뜻

1. 구멍, 틈, 입구

1. an opening, hole
2. a hole in the roof

예문

• ἡνίκα δ᾿ ἂν παρέλθῃ ἡ δόξα μου, καὶ θήσω σε εἰς ὀπὴν τῆς πέτρας καὶ σκεπάσω τῇ χειρί μου ἐπὶ σέ, ἕως ἂν παρέλθω. (Septuagint, Liber Exodus 33:22)

  (70인역 성경, 탈출기 33:22)

• τὴν μέν γε πρώτην διαλέγουσαν τὴν ὀπὴν κατέλαβον ᾗ τοῦ Πανός ἐστι ταὐλίον, τὴν δ ἐκ τροχιλείας αὖ κατειλυσπωμένην, τὴν δ αὐτομολοῦσαν, τὴν δ ἐπὶ στρούθου μίαν ἤδη πέτεσθαι διανοουμένην κάτω ἐς Ὀρσιλόχου χθὲς τῶν τριχῶν κατέσπασα. (Aristophanes, Lysistrata, Episode16)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Episode16)

• ὀψὲ δέ ποτε ὀπήν τε εἶδεν ἀλώπεκι ἐς διάδυσιν ἱκανὴν καὶ φέγγος δι αὐτῆς. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 18 9:5)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 18 9:5)

• ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν ἐς τὸ ἔδαφος ἔχων μάζας μεμαγμένας μέλιτι προεμβάλλει τε ἐς τὴν ὀπὴν τοὺς πόδας καὶ αὐτὸς ἐπιχωρεῖ, τὰ γόνατά οἱ τῆς ὀπῆς ἐντὸς γενέσθαι προθυμούμενος: (Pausanias, Description of Greece, , chapter 39 17:1)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 39 17:1)

• ξύλινον κατασκευάσας θησαυρὸν καὶ κλείσας πανταχόθεν ὀπὴν αὐτῷ μίαν ἤνοιξεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 201:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 201:1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.