뜻

1. 구멍, 틈, 입구

1. an opening, hole
2. a hole in the roof

예문

• οὕτω γὲ τοι καὶ τοῦ Νέστοροσ ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆσ γλώττησ τὸ μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ τῶν Τρώων τὴν ὄπα ἀφιᾶσιν εὐανθῆ τινα λείρια γὰρ καλεῖται, εἴ γε μέμνημαι, τὰ ἄνθη. (Lucian, Hercules, 4:8)

  (루키아노스, Hercules, 4:8)

• ταῦτα δέδοιχ’ ὅπᾳ τελεῖται. (Bacchylides, , dithyrambs, ode 18 2:6)

  (바킬리데스, , dithyrambs, ode 18 2:6)

• αἰνῶ δ’ ὃσ ἡμῖν βίοτον ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδουσ θεῶν διεσταθμήσατο, πρῶτον μὲν ἐνθεὶσ σύνεσιν, εἶτα δ’ ἄγγελον γλῶσσαν λόγων δούσ, ὥστε γιγνώσκειν ὄπα, τροφήν τε καρποῦ τῇ τροφῇ τ’ ἀπ’ οὐρανοῦ σταγόνασ ὑδρηλάσ, ὡσ τά γ’ ἐκ γαίασ τρέφῃ ἄρδῃ τε νηδύν· (Euripides, Suppliants, episode 3:5)

  (에우리피데스, Suppliants, episode 3:5)

• οἳ δ’, ὡσ τάχιστ’ ἤκουσαν ὑστάτην ὄπα, μεθῆκαν, οὗπερ καὶ μέγιστον ἦν κράτοσ. (Euripides, Hecuba, episode 3:2)

  (에우리피데스, Hecuba, episode 3:2)

• ἐγὼν δὲ καρυξῶ Δικαιόπολιν ὅπᾳ· (Aristophanes, Acharnians, Episode, lyric10)

  (아리스토파네스, Acharnians, Episode, lyric10)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.