뜻

2. 만들다, 하다, 제작하다, 이르게 하다, 능숙하게 만들다, 빚다, 열심히 일하다
3. 충당하다, 챙기다, 획득하다, 어울리다

1. to make one's own
2. to make, one's friend, to win his favour or affection, conciliate, to be made friendly, to be closely united
3. to make one's own, claim as one's own, appropriate

예문

• καὶ γάρ τοι τοῖς μὲν ἄλλοις ὁ φόβος οἰκειοῖ τοὺς ἀρχομένους, ὑπὲρ δὲ τούτων εὐχαὶ καὶ χάριτες κοιναὶ παρὰ πάντων οὐκ εὐπρεπείᾳ μόνον εἰς τὸ μέσον γιγνόμεναι, ἀλλ ἀπὸ τοῦ καθαρωτάτου τῆς γνώμης. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:5)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 10:5)

• καὶ ὑπολειφθήσονται οἱ κατάλοιποι, καὶ λήψονται οἱ οἰκεῖοι αὐτῶν καὶ παραβιῶνται τοῦ ἐξενέγκαι τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἐκ τοῦ οἴκου. καὶ ἐρεῖ τοῖς προεστηκόσι τῆς οἰκίας. εἰ ἔτι ὑπάρχει παρὰ σοί; (Septuagint, Prophetia Amos 6:10)

  (70인역 성경, 아모스서 6:10)

• καὶ γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὸς τῆς πατρίδος κτῆμα καὶ ὁ τοῦ πατρὸς πατὴρ καὶ οἱ ἐκ τούτων οἰκεῖοι πάντες ἀνωτέρω, καὶ μέχρι θεῶν πατρῴων πρόεισιν ἀναβιβαζόμενον τὸ ὄνομα. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 4:3)

  (루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 4:3)

• οἳ πρῶτον μὲν οὐδὲν αἰσχρὸν οὐδέποτε φανήσονται ἐπιτηδεύσαντες, εἶτα δ οἰκεῖοι ὄντες ἡμῖν καὶ εἰδότες ἡμᾶς ἅπαντας μεμαρτυρήκασιν Εὐφιλήτῳ τούτῳ τὴν αὑτοῦ συγγένειαν ἕκαστος. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 2:8)

  (디오니시오스, chapter 17 2:8)

• οὐ παρέργως οὖν οὐδὲ ἀμελῶς ἐπήκουον αὐτῶν καθάπερ ναυαγίαν τινὰ καὶ σωτηρίαν αὐτῶν παράλογον διηγουμένων, οἱοῖ` εἰσιν οἱ πρὸς τοῖς ἱεροῖς ἐξυρημένοι τὰς κεφαλὰς συνάμα πολλοὶ τὰς τρικυμίας καὶ ζάλας καὶ ἀκρωτήρια καὶ ἐκβολὰς καὶ ἱστοῦ κλάσεις καὶ πηδαλίων ἀποκαυλίσεις διεξιόντες, ἐπὶ πᾶσι δὲ τοὺς Διοσκούρους ἐπιφαινομένους, - οἰκεῖοι γὰρ τῆς τοιαύτης τραγῳδίας οὗτοί γε - ἢ τιν ἄλλον ἐκ μηχανῆς θεὸν ἐπὶ τῷ καρχησίῳ καθεζόμενον ἢ πρὸς τοῖς πηδαλίοις ἑστῶτα καὶ πρός τινα ᾐόνα μαλακὴν ἀπευθύνοντα τὴν ναῦν, οἷ προσενεχθεῖσα ἔμελλεν αὐτὴ μὲν ἠρέμα καὶ κατὰ σχολὴν διαλυθήσεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσφαλῶς ἀποβήσεσθαι χάριτι καὶ εὐμενείᾳ τοῦ θεοῦ. (Lucian, De mercede, (no name) 1:7)

  (루키아노스, De mercede, (no name) 1:7)

• ἐμοὶ γὰρ <οἱ> οἰκεῖοι ἀπέστειλαν γράψαντες τήν τε εἰσαγγελίαν καὶ τὰς αἰτίας ἃς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ᾐτιάσαντό με, ὅτε τὴν εἰσαγγελί[αν] ἐδίδοσαν, ἐν α[ἷς ἦ]ν γεγραμμένον ὅτι Λυκοῦργος λέγ[ει], φάσκω[ν τ]ῶν [ο]ἰκ[είω]ν ἀκ[ηκ]οέναι, ὡς ἐγὼ παρακολουθῶν, ὅτε Χάριππος ἐγάμει τὴν γυναῖκα, παρεκελευόμην αὐτῇ ὅπως μὴ πλησιάσει Χαρίππῳ ἀλλὰ διαφυλάξει αὑτήν. (Hyperides, Speeches, 10:2)

  (히페레이데스, Speeches, 10:2)

유사 형태

• οἰκεῖον (405)
• οἰκείων (384)
• οἰκείαν (292)
• οἰκείους (282)
• οἰκεῖν (264)
• οἰκεῖα (264)
• οἰκείας (203)
• οἰκείοις (195)
• οἰκείως (185)
• οἰκείου (87)
• οἰκεῖος (73)
• οἰκειότητα (67)
• οἰκεῖοι (59)
• οἰκεῖ (58)
• οἰκεῖται (51)
• οἰκεῖσθαι (48)
• οἰκείᾳ (39)
• οἰκείῳ (38)
• οἰκεία (36)
• οἰκεῖόν (25)
• οἰκείαις (24)
• οἰκειότατα (14)
• οἰκεῖαι (12)
• οἰκειότητι (11)
• οἴκει (9)
• οἰκειότερα (8)
• οἰκειότης (8)
• οἰκεῖός (7)
• οἰκεῖτε (7)
• οἰκεῖς (6)
• οἰκεῖοί (6)
• οἰκείης (5)
• οἰκειότατ (4)
• οἰκειῶσαι (3)
• οἰκείη (3)
• οἰκείτω (3)
• οἰκειοτέρα (3)
• οἰκείωσις (3)
• οἰκεῖά (3)
• οἰκειότησι (2)
• οἰκεῖσθαί (2)
• οἰκείοισι (2)
• οἰκειοῦν (2)
• οἰκειοῦται (2)
• οἰκειότητά (2)
• οἰκ[ε]ίαν (1)
• οἰκείοιτε (1)
• ο[ἰκείους] (1)
• οἰκεῖσθ (1)
• οἰκείω (1)
• οἰκειοῦσθε (1)
• οἰκειῶνται (1)
• οἰκειωτικὴ (1)
• οἰκειοτάτη (1)
• οἰκειούσης (1)
• οἰκείωμα (1)
• οἰκείωσιν (1)
• <οἰκεῖα> (1)
• οἰκείοισιν (1)
• οἰκείη· (1)
• οἰκειοῖ (1)
• οἰκειοῦσιν (1)
• [ο]ἰκ[είω]ν (1)
• οἰκειῶται (1)
• [οἰκείαν] (1)
• <οἰκεῖν> (1)
• οἰκειότατά (1)
• οἰκειότητ (1)
• οἰκειοῦσα (1)
• οἰκείῳ (1)
• οἰκειώσει (1)
• οἰκ<ε>ίᾳ (1)
• οἰκείην (1)
• οἰκειόταθ (1)
• οἰκειοτέρη (1)
• οἰκείτωσαν (1)
• οἰκειωθὲν (1)
• οἰκειακαῖς (1)
• οἰκείας> (1)
• οἰκεῖὸν (1)
• οἰκειοτάτῳ (1)
• οἰκειοῦσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.