Sense

1. a debt, one's due

Examples

• τότε προσκαλεσάμενοσ αὐτὸν ὁ κύριοσ αὐτοῦ λέγει αὐτῷ Δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάσ με· (, chapter 11 332:1)
• τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλὴν ἀποδιδότω, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί. (PROS KORINQIOUS A, chapter 7 4:1)

Similar forms

• ὀφείλειν (106)
• ὀφείλει (74)
• ὄφεις (58)
• ὀφείλων (56)
• ὀφείλοντα (31)
• ὀφείλεται (23)
• ὀφείλομεν (23)
• ὀφείλω (19)
• ὀφείλουσι (17)
• ὀφειλέτω (14)
• ὀφείλεις (13)
• ὀφείλημα (12)
• ὀφείλετε (8)
• ὀφείλετ (6)
• ὀφειλέτης (4)
• ὀφείλοντι (4)
• ὀφειλήσει (4)
• ὀφείλοντά (3)
• ὄφει (3)
• ὀφειλέται (3)
• ὀφειλόμεν (3)
• ὀφειλὴν (2)
• ὀφείλοιτο (2)
• ὀφεῖλον (2)
• ὀφειλῆσαι (2)
• ὀφειλέτας (2)
• ὀφείλῃ (2)
• ὀφείλουσα (2)
• [ὀφε]ιλέτω (1)
• ὀφείληταί (1)
• [ὀφείλειν (1)
• ὀφείλους (1)
• ὀφειλάς (1)
• ὀφείλοιεν (1)
• ὀφείλωσιν (1)
• ὀφειλήσῃς (1)
• ὄφειλον (1)
• ὀφειλέτην (1)
• ὀφειληθὲν (1)
• ὀφείλομαι (1)
• ὀφείδια (1)
• ὀφείληται (1)
• ὀφείλονθ (1)
• ὀφειλέτις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.