Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νουθετητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: νουθετητέος νουθετητέᾱ νουθετητέον

Structure: νουθετητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. to be admonished
  2. one must warn

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative νουθετητέος νουθετητέᾱ νουθετητέον
Genitive νουθετητέου νουθετητέᾱς νουθετητέου
Dative νουθετητέῳ νουθετητέᾱͅ νουθετητέῳ
Accusative νουθετητέον νουθετητέᾱν νουθετητέον
Vocative νουθετητέε νουθετητέᾱ νουθετητέον
DualN/A/V νουθετητέω νουθετητέᾱ νουθετητέω
G/D νουθετητέοιν νουθετητέαιν νουθετητέοιν
PluralNominative νουθετητέοι νουθετητέαι νουθετητέα
Genitive νουθετητέων νουθετητεῶν νουθετητέων
Dative νουθετητέοις νουθετητέαις νουθετητέοις
Accusative νουθετητέους νουθετητέᾱς νουθετητέα
Vocative νουθετητέοι νουθετητέαι νουθετητέα
Positive Comparative Superlative
Adjective νουθετητέος νουθετητέου νουθετητεότερος νουθετητεοτέρου νουθετητεότατος νουθετητεοτάτου
Adverb νουθετητέως νουθετητεότερον νουθετητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • νουθετητέοσ, πάτερ, σοὐστίν. (Euripides, episode 3:8)
  • νουθετητέοσ δέ μοι Φοῖβοσ, τί πάσχει· (Euripides, Ion, episode 5:26)
  • νουθετητέον γὰρ μᾶλλον τοὺσ δούλουσ ἢ τοὺσ παῖδασ. (Aristotle, Politics, Book 1 188:1)

Synonyms

  1. one must warn

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION