Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νεοτόκος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: νεοτόκος νεοτόκον

Structure: νεοτοκ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ti/ktw

Sense

  1. having just brought forth

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative νεοτόκος νεότοκον
Genitive νεοτόκου νεοτόκου
Dative νεοτόκῳ νεοτόκῳ
Accusative νεοτόκον νεότοκον
Vocative νεοτόκε νεότοκον
DualN/A/V νεοτόκω νεοτόκω
G/D νεοτόκοιν νεοτόκοιν
PluralNominative νεοτόκοι νεότοκα
Genitive νεοτόκων νεοτόκων
Dative νεοτόκοις νεοτόκοις
Accusative νεοτόκους νεότοκα
Vocative νεοτόκοι νεότοκα
Positive Comparative Superlative
Adjective νεοτόκος νεοτόκου νεοτοκότερος νεοτοκοτέρου νεοτοκότατος νεοτοκοτάτου
Adverb νεοτόκως νεοτοκότερον νεοτοκότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἳ δ’ ἀγκάλαισι δορκάδ’ ἢ σκύμνουσ λύκων ἀγρίουσ ἔχουσαι λευκὸν ἐδίδοσαν γάλα, ὅσαισ νεοτόκοισ μαστὸσ ἦν σπαργῶν ἔτι βρέφη λιπούσαισ· (Euripides, episode, trochees 4:4)
  • εἶτα λύκαινα μὲν νεοτόκοσ σπαργῶσα καὶ πλημμυροῦσα τοὺσ μαστοὺσ γάλακτι, τῶν σκύμνων ἀπολωλότων, αὐτὴ χρῄζουσα κουφισμοῦ, περιέστειξε τὰ βρέφη καὶ θηλὴν ἐπέσχεν, ὥσπερ ὠδῖνα δευτέραν ἀποτιθεμένη τὴν τοῦ γάλακτοσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 3:1)
  • εἶτα λύκαινα μὲν νεοτόκοσ σπαργῶσα καὶ πλημμυροῦσα τοὺσ μαστοὺσ γάλακτι, τῶν σκύμνων ἀπολωλότων, αὐτὴ χρῄζουσα κουφισμοῦ, περιέστειξε τὰ βρέφη καὶ θηλὴν ἐπέσχεν, ὥσπερ ὠδῖνα δευτέραν ἀποτιθεμένη τὴν τοῦ γάλακτοσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 8:1)
  • οἱ δὲ προσηνέχθησαν ἐν τόπῳ, ἔνθα λύκαινα ἦν φωλεύουσα νεοτόκοσ· (Plutarch, Parallela minora, section 36 2:1)
  • οἱ δὲ προσηνέχθησαν ἐν τόπῳ, ἔνθα λύκαινα ἦν φωλεύουσα νεοτόκοσ· (Plutarch, Parallela minora, section 36 5:1)
  • τὰ μὲν δὴ κνυζούμενα κατὰ τοῦ τέλματοσ ἐκυλινδεῖτο, λύκαινα δέ τισ ἐπιφανεῖσα νεοτόκοσ σπαργῶσα τοὺσ μαστοὺσ ὑπὸ γάλακτοσ ἀνεδίδου τὰσ θηλὰσ τοῖσ στόμασιν αὐτῶν καὶ τῇ γλώττῃ τὸν πηλόν, ᾧ κατάπλεοι ἦσαν, ἀπελίχμα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 8:1)

Synonyms

  1. having just brought forth

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION