Ancient Greek-English Dictionary Language

ναυμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ναυμαχέω ναυμαχήσω

Structure: ναυμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: nau/maxos

Sense

  1. to fight in a ship or by sea, engage in a naval battle, to be in the battle
  2. to do battle with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυμάχω ναυμάχεις ναυμάχει
Dual ναυμάχειτον ναυμάχειτον
Plural ναυμάχουμεν ναυμάχειτε ναυμάχουσιν*
SubjunctiveSingular ναυμάχω ναυμάχῃς ναυμάχῃ
Dual ναυμάχητον ναυμάχητον
Plural ναυμάχωμεν ναυμάχητε ναυμάχωσιν*
OptativeSingular ναυμάχοιμι ναυμάχοις ναυμάχοι
Dual ναυμάχοιτον ναυμαχοίτην
Plural ναυμάχοιμεν ναυμάχοιτε ναυμάχοιεν
ImperativeSingular ναυμᾶχει ναυμαχεῖτω
Dual ναυμάχειτον ναυμαχεῖτων
Plural ναυμάχειτε ναυμαχοῦντων, ναυμαχεῖτωσαν
Infinitive ναυμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυμαχων ναυμαχουντος ναυμαχουσα ναυμαχουσης ναυμαχουν ναυμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυμάχουμαι ναυμάχει, ναυμάχῃ ναυμάχειται
Dual ναυμάχεισθον ναυμάχεισθον
Plural ναυμαχοῦμεθα ναυμάχεισθε ναυμάχουνται
SubjunctiveSingular ναυμάχωμαι ναυμάχῃ ναυμάχηται
Dual ναυμάχησθον ναυμάχησθον
Plural ναυμαχώμεθα ναυμάχησθε ναυμάχωνται
OptativeSingular ναυμαχοίμην ναυμάχοιο ναυμάχοιτο
Dual ναυμάχοισθον ναυμαχοίσθην
Plural ναυμαχοίμεθα ναυμάχοισθε ναυμάχοιντο
ImperativeSingular ναυμάχου ναυμαχεῖσθω
Dual ναυμάχεισθον ναυμαχεῖσθων
Plural ναυμάχεισθε ναυμαχεῖσθων, ναυμαχεῖσθωσαν
Infinitive ναυμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυμαχουμενος ναυμαχουμενου ναυμαχουμενη ναυμαχουμενης ναυμαχουμενον ναυμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυμαχήσω ναυμαχήσεις ναυμαχήσει
Dual ναυμαχήσετον ναυμαχήσετον
Plural ναυμαχήσομεν ναυμαχήσετε ναυμαχήσουσιν*
OptativeSingular ναυμαχήσοιμι ναυμαχήσοις ναυμαχήσοι
Dual ναυμαχήσοιτον ναυμαχησοίτην
Plural ναυμαχήσοιμεν ναυμαχήσοιτε ναυμαχήσοιεν
Infinitive ναυμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυμαχησων ναυμαχησοντος ναυμαχησουσα ναυμαχησουσης ναυμαχησον ναυμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ναυμαχήσομαι ναυμαχήσει, ναυμαχήσῃ ναυμαχήσεται
Dual ναυμαχήσεσθον ναυμαχήσεσθον
Plural ναυμαχησόμεθα ναυμαχήσεσθε ναυμαχήσονται
OptativeSingular ναυμαχησοίμην ναυμαχήσοιο ναυμαχήσοιτο
Dual ναυμαχήσοισθον ναυμαχησοίσθην
Plural ναυμαχησοίμεθα ναυμαχήσοισθε ναυμαχήσοιντο
Infinitive ναυμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ναυμαχησομενος ναυμαχησομενου ναυμαχησομενη ναυμαχησομενης ναυμαχησομενον ναυμαχησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτε γὰρ τὸν δῆμον ἐπιόντων Μήδων Θεμιστοκλῆσ ἔπειθε προέμενον τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν ἐκλιπόντα πρὸ τῆσ Σαλαμῖνοσ ἐν ταῖσ ναυσὶ τὰ ὅπλα θέσθαι καὶ διαγωνίσασθαι κατὰ θάλατταν, ἐκπεπληγμένων τῶν πολλῶν τὸ τόλμημα πρῶτοσ Κίμων ὤφθη διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ φαιδρὸσ ἀνιὼν εἰσ τὴν ἀκρόπολιν μετὰ τῶν ἑταίρων ἵππου τινὰ χαλινὸν ἀναθεῖναι τῇ θεῷ, διὰ χειρῶν κομίζων, ὡσ οὐδὲν ἱππικῆσ ἀλκῆσ, ἀλλὰ ναυμάχων ἀνδρῶν ἐν τῷ παρόντι τῆσ πόλεωσ δεομένησ. (Plutarch, , chapter 5 2:1)
  • ὅμωσ δ’ οὖν κατὰ μὲν γνώμην ἔμφασιν ποιήσεισ, ὅταν συνεχῆ τὰ πράγματα λέγῃσ καὶ ἐπάλληλα, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ἐνίκησε μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίουσ ναυμαχῶν καὶ πεντήκοντα μιᾶσ δεούσησ ἔλαβεν αἰχμαλώτουσ τριήρεισ, εἷλε δὲ τῶν νήσων τὰσ πολλάσ, καὶ τρισχίλια αἰχμάλωτα σώματα δεῦρ’ ἤγαγε, καὶ δέκα καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνεν ἀπὸ τῶν πολεμίων, καὶ πάλιν, ἑπτακαίδεκα μὲν πόλεισ εἷλεν, ἑβδομήκοντα δὲ τριήρεισ ἔλαβε, δέκα δὲ καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνε, τοσαῦτα ἔστησεν τρόπαια. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:2)
  • μετὰ δὲ τοὺσ θριάμβουσ στρατιώταισ τε μεγάλασ δωρεὰσ ἐδίδου καὶ τὸν δῆμον ἀνελάμβανεν ἑστιάσεσι καὶ θέαισ, ἑστιάσασ μὲν ἐν δισμυρίοισ καὶ δισχιλίοισ τρικλίνοισ ὁμοῦ σύμπαντασ, θέασ δὲ καὶ μονομάχων καὶ ναυμάχων ἀνδρῶν παρασχὼν ἐπὶ τῇ θυγατρὶ Ιοὐλίᾳ, πάλαι τεθνεώσῃ. (Plutarch, Caesar, chapter 55 2:1)
  • οὐ μέντοι τὴν στρατείαν ἔφυγεν, ἀλλ’ ἀνθύπατοσ ἀναγορευθεὶσ καὶ πάλιν πρὸσ Νῶλαν ἐπανελθὼν εἰσ τὸ στρατόπεδον κακῶσ ἐποίει τοὺσ ᾑρημένουσ τὰ τοῦ Φοίνικοσ, ὡσ δὲ ὀξεῖαν ἐπ’ αὐτὸν θέμενοσ βοήθειαν ἐκεῖνοσ ἧκε, προκαλουμένῳ μὲν ἐκ παρατάξεωσ οὐκ ἠβουλήθη διαγωνίσασθαι, τρέψαντι δὲ τὸ πλεῖστον ἐφ’ ἁρπαγὴν τοῦ στρατοῦ καὶ μηκέτι προσδεχομένῳ μάχην ἐπεξῆλθε, διαδοὺσ δόρατα τῶν ναυμάχων μεγάλα τοῖσ πεζοῖσ, καὶ διδάξασ πόρρωθεν συντηροῦσι παίειν τοὺσ Καρχηδονίουσ, ἀκοντιστὰσ μὲν οὐκ ὄντασ αἰχμαῖσ δὲ χρωμένουσ ἐκ χειρὸσ βραχείαισ. (Plutarch, Marcellus, chapter 12 2:1)
  • ἔφη γάρ ὧν πεπόνηκε πεπλανημένη τὴν Ἀσίαν ἀπολαμβάνειν χάριν ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἐντρυφῶσα τοῖσ ὑπερηφάνοισ Περσῶν βασιλείοισ ἔτι δ’ ἂν ἥδιον ὑποπρῆσαι κωμάσασα τὸν Ξέρξου τοῦ κατακαύσαντοσ τὰσ Ἀθήνασ οἶκον, αὐτὴ τὸ πῦρ ἅψασα τοῦ βασιλέωσ ὁρῶντοσ, ὡσ ἂν λόγοσ ἔχῃ πρὸσ ἀνθρώπουσ ὅτι τῶν ναυμάχων καὶ πεζομάχων ἐκείνων στρατηγῶν τὰ μετὰ Ἀλεξάνδρου γύναια μείζονα δίκην ἐπέθηκε Πέρσαισ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ. (Plutarch, Alexander, chapter 38 2:1)

Synonyms

  1. to fight in a ship or by sea

  2. to do battle with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION