μηνίω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
μηνίω
Structure:
μηνί
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be wroth with, vent one's wrath on, wrathful because, to be wrathful
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἆρά γε, ὥσπερ ὁ Σιμωνίδησ φησίν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τοῖσ Κορινθίοισ οὐ μηνίειν τὸ Ἴλιον ἐπιστρατεύσασι μετὰ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι κἀκείνοισ οἱ περὶ Γλαῦκον ἐξ ἀρχῆσ Κορίνθιοι γεγονότεσ συνεμάχουν προθύμωσ, οὕτωσ εἰκὸσ τῇ Ἀκαδημείᾳ μήτε Ῥωμαίουσ μήτε Ἕλληνασ ἐγκαλεῖν ἴσον φερομένουσ ἐκ τῆσ γραφῆσ ταύτησ, ἣ τόν τε Βρούτου περιέχει βίον καὶ τόν Δίωνοσ, ὧν ὁ μὲν αὐτῷ Πλάτωνι πλησιάσασ, ὁ δὲ τοῖσ λόγοισ ἐντραφεὶσ τοῖσ Πλάτωνοσ, ὥσπερ ἐκ μιᾶσ ὡρ́μησαν ἀμφότεροι παλαίστρασ ἐπὶ τοὺσ μεγίστουσ ἀγῶνασ. (Plutarch, Dion, chapter 1 1:1)
- Κάλχασ δὲ ἔφη οὐκ ἄλλωσ δύνασθαι πλεῖν αὐτούσ, εἰ μὴ τῶν Ἀγαμέμνονοσ θυγατέρων ἡ κρατιστεύουσα κάλλει σφάγιον Ἀρτέμιδι παραστῇ, διὰ τὸ μηνίειν τὴν θεὸν τῷ Ἀγαμέμνονι, ὅτι τε βαλὼν ἔλαφον εἶπεν· (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 3 29:1)
- ὡσ δὲἔμελλον ἀποπλεῖν πορθήσαντεσ Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντοσ κατείχοντο, μηνίειν Ἀθηνᾶν αὐτοῖσ λέγοντοσ διὰ τὴν Αἰάντοσ ἀσέβειαν. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 5 38:1)
- διόπερ οἱ Καρχηδόνιοι, νομίσαντεσ ἐκ θεῶν αὐτοῖσ γεγονέναι τὴν συμφοράν, ἐτράπησαν πρὸσ παντοίαν ἱκεσίαν τοῦ δαιμονίου καὶ νομίσαντεσ μάλιστα μηνίειν αὐτοῖσ τὸν Ἡρακλέα τὸν παρὰ τοῖσ ἀποίκοισ, χρημάτων πλῆθοσ καὶ τῶν πολυτελεστάτων ἀναθημάτων ἔπεμψαν εἰσ τὴν Τύρον οὐκ ὀλίγα. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 1:1)
- καὶ τί ἦν ἐμποδὼν αὐτὸν προελθόντα ἐφ’ ὅσον ἐβούλετο πάλιν μηνίειν; (Dio, Chrysostom, Orationes, 126:1)
