Ancient Greek-English Dictionary Language

μετοικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μετοικέω μετοικήσω

Structure: μετ (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to change one's abode, remove to, to settle in
  2. to be a me/toikos or settler, reside in a foreign city

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοίκω μετοίκεις μετοίκει
Dual μετοίκειτον μετοίκειτον
Plural μετοίκουμεν μετοίκειτε μετοίκουσιν*
SubjunctiveSingular μετοίκω μετοίκῃς μετοίκῃ
Dual μετοίκητον μετοίκητον
Plural μετοίκωμεν μετοίκητε μετοίκωσιν*
OptativeSingular μετοίκοιμι μετοίκοις μετοίκοι
Dual μετοίκοιτον μετοικοίτην
Plural μετοίκοιμεν μετοίκοιτε μετοίκοιεν
ImperativeSingular μετοῖκει μετοικεῖτω
Dual μετοίκειτον μετοικεῖτων
Plural μετοίκειτε μετοικοῦντων, μετοικεῖτωσαν
Infinitive μετοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοικων μετοικουντος μετοικουσα μετοικουσης μετοικουν μετοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοίκουμαι μετοίκει, μετοίκῃ μετοίκειται
Dual μετοίκεισθον μετοίκεισθον
Plural μετοικοῦμεθα μετοίκεισθε μετοίκουνται
SubjunctiveSingular μετοίκωμαι μετοίκῃ μετοίκηται
Dual μετοίκησθον μετοίκησθον
Plural μετοικώμεθα μετοίκησθε μετοίκωνται
OptativeSingular μετοικοίμην μετοίκοιο μετοίκοιτο
Dual μετοίκοισθον μετοικοίσθην
Plural μετοικοίμεθα μετοίκοισθε μετοίκοιντο
ImperativeSingular μετοίκου μετοικεῖσθω
Dual μετοίκεισθον μετοικεῖσθων
Plural μετοίκεισθε μετοικεῖσθων, μετοικεῖσθωσαν
Infinitive μετοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοικουμενος μετοικουμενου μετοικουμενη μετοικουμενης μετοικουμενον μετοικουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ τέκτονεσ καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ ξένοι καὶ νησιῶται, δεῦρ’ ἴτ’ ὦ πάντεσ λεῴ, ὡσ τάχιστ’ ἄμασ λαβόντεσ καὶ μοχλοὺσ καὶ σχοινία· (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 3:49)
  • ὁ δὲ πολίτησ οὐ τῷ οἰκεῖν που πολίτησ ἐστίν καὶ γὰρ μέτοικοι καὶ δοῦλοι κοινωνοῦσι τῆσ οἰκήσεωσ, οὐδ’ οἱ τῶν δικαίων μετέχοντεσ οὕτωσ ὥστε καὶ δίκην ὑπέχειν καὶ δικάζεσθαι τοῦτο γὰρ ὑπάρχει καὶ τοῖσ ἀπὸ συμβόλων κοινωνοῦσιν καὶ γὰρ ταῦτα τούτοισ ὑπάρχει· (Aristotle, Politics, Book 3 8:2)
  • πολλαχοῦ μὲν οὖν οὐδὲ τούτων τελέωσ οἱ μέτοικοι μετέχουσιν, ἀλλὰ νέμειν ἀνάγκη προστάτην, ὥστε ἀτελῶσ πωσ μετέχουσι τῆσ τοιαύτησ κοινωνίασ, ἀλλὰ καθάπερ καὶ παῖδασ τοὺσ μήπω δι’ ἡλικίαν ἐγγεγραμμένουσ καὶ τοὺσ γέροντασ τοὺσ ἀφειμένουσ φατέον εἶναι μέν πωσ πολίτασ, οὐχ ἁπλῶσ δὲ λίαν ἀλλὰ προστιθέντασ τοὺσ μὲν ἀτελεῖσ τοὺσ δὲ παρηκμακότασ ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον οὐδὲν γὰρ διαφέρει· (Aristotle, Politics, Book 3 9:1)
  • ἀλλὰ μέτοικοι μὲν καὶ ξένοι ἕνεκα τῆσ μετοικίασ ὠφέλουν τὴν πόλιν εἰσάγοντεσ· (Lysias, Speeches, 62:1)
  • εὔδηλον γὰρ ἦν ὅτι τούτων ἀπολομένων καὶ οἱ μέτοικοι ἅπαντεσ πολέμιοι τῇ πολιτείᾳ ἔσοιντο. (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 48:2)

Synonyms

  1. to change one's abode

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION