뜻

1. 방랑자, 부랑자

1. one who has changed his home, a wanderer, immigrant, land-louper

예문

• ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς καὶ ὡς εἴ τιν ἀτίμητον μετανάστην, ὡς διὰ ταῦτα ὀργιζόμενος. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 6:6)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 6:6)

• ὅτι μὲν οὖν εἴδη πλείω πολίτου, φανερὸν ἐκ τούτων, καὶ ὅτι λέγεται μάλιστα πολίτης ὁ μετέχων τῶν τιμῶν, ὥσπερ καὶ Ὅμηρος ἐποίησεν ὡς εἴ τιν ἀτίμητον μετανάστην: (Aristotle, Politics, Book 3 81:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 3 81:1)

• τοῦτον δὲ Λυδὸν εἶναι τὸ γένος ἐκ τῆς πρότερον Μῃονίας καλουμένης, παλαιὸν δή τινα μετανάστην ὄντα: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 1:2)

• πολὺ δὴ κρεῖττον τοῖσβασιλεῦσι κηδεύειν τῆς Ἀσίας ἢ τοῖς ἐκεῖθεν μετανάσταις. (Dio, Chrysostom, Orationes, 61:8)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 61:8)

• ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων μνήσομαι ὥς μ ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τιν ἀτίμητον μετανάστην. (Homer, Iliad, Book 9 33:3)

  (호메로스, 일리아스, Book 9 33:3)

• ἴστε καὶ τὴν ἐν Βαβυλῶνι δουλείαν, ἔνθα μετανάστης ὁ λαὸς ὢν ἔτεσιν ἑβδομήκοντα οὐ πρότερον εἰς ἐλευθερίαν ἀνεχαίτισεν ἢ Κῦρον τοῦτο χαρίσασθαι τῷ θεῷ: (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 441:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 441:1)

유사 형태

• μεταναστάσεις (14)
• μεταναστάντες (9)
• μετανάστην (8)
• μετανάστας (6)
• μεταναστάντας (5)
• μεταναστάσεων (4)
• μετανάσται (4)
• μεταναστὰς (3)
• μετανάστασις (3)
• μεταναστάσεως (3)
• μεταναστῆναι (3)
• μετανάστασιν (2)
• μεταναστεύου (1)
• μεταναστήσεις (1)
• μεταναστάντος (1)
• μεταναστάσιας (1)
• μετανάστης (1)
• μετανάσταις (1)
• μεταναστεύσω (1)
• μετανάστρια (1)
• μεταναστάς (1)
• μεταναστήσας (1)
• μεταναστάσει (1)
• μεταναστεύσαι (1)
• μετανάστιοι (1)
• μεταναστῆσαι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.