Plutarch, De exilio, section 17 9:

(플루타르코스, De exilio, section 17 9:)

τὴν καὶ ἐγὼ νῦν εἶμι φυγὰσ θεόθεν καὶ ἀλήτησ· οὐχ ἑαυτόν, ἀλλ’ ἀφ’ ἑαυτοῦ πάντασ ἀποδείκνυσι μετανάστασ ἐνταῦθα καὶ ξένουσ καὶ φυγάδασ ἡμᾶσ ὄντασ.