뜻

2. 돌다, 분노하다, 화를 내다

1. to be raging
2. to rave, be mad

예문

• ἤρξω δὲ λύσσησ πότε; (Euripides, episode, iambic 3:23)

  (에우리피데스, episode, iambic 3:23)

• εὐλαβοῦ λύσσησ μετασχεῖν τῆσ ἐμῆσ. (Euripides, episode, trochees 2:15)

  (에우리피데스, episode, trochees 2:15)

• ἔδει Κικέρωνοσ ἐκστῆναι Καίσαρα, Παύλου δὲ τἀδελφοῦ Λέπιδον, Λευκίου δὲ Καίσαροσ Ἀντώνιον, ὃσ ἦν θεῖοσ αὐτῷ πρὸσ μητρόσ, οὕτωσ ἐξέπεσον ὑπὸ θυμοῦ καὶ λύσσησ τῶν ἀνθρωπίνων λογισμῶν, μᾶλλον δ’ ἀπέδειξαν ὡσ οὐδὲν ἀνθρώπου θηρίον ἐστὶν ἀγριώτερον ἐξουσίαν πάθει προσλαβόντοσ. (Plutarch, Cicero, chapter 46 4:1)

  (플루타르코스, Cicero, chapter 46 4:1)

• "εἰ δὲ δεῖ προσθεῖναί τι τοῖσ εἰρημένοισ, ἐκεῖνό μοι δοκῶ λήψεσθαι παρ’ αὐτῶν πρῶτον, ὅτι τοῖσ ἀναιροῦσι λύπασ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺσ ἐπὶ ταῖσ τῶν φίλων τελευταῖσ μάχονται καὶ λέγουσι τὴν εἰσ τὸ ἀπαθὲσ καθεστῶσαν ἀλυπίαν ὑφ’ ἑτέρου κακοῦ μείζονοσ ὑπάρχειν, ὠμότητοσ ἢ δοξοκοπίασ ἀκράτου καὶ λύσσησ· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 20 3:3)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 20 3:3)

• τροχοδινεῖται δ’ ὄμμαθ’ ἑλίγδην, ἔξω δὲ δρόμου φέρομαι λύσσησ πνεύματι μάργῳ, γλώσσησ ἀκρατήσ· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests3)

  (아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests3)

유사 형태

• λύσσαν (16)
• λύσσης (12)
• Λύσσα (10)
• λύσσας (7)
• λύσσῃ (6)
• λυσσώδη (4)
• λυσσητῆρα (3)
• λυσσῶντας (2)
• λυσσώων (2)
• λυσσάδες (1)
• λυσσώδησ· (1)
• λυσσῶσαν (1)
• λυσσᾷ (1)
• λυσσᾶν (1)
• λυσσῶντι (1)
• λύσσαι (1)
• λυσσῆν (1)
• λυσσῶντά (1)
• λυσσῶσιν (1)
• λυσσάδα (1)
• λυσσατὰν (1)
• λυσσώντων (1)
• λυσσῶντες (1)
• λυσσάδι (1)
• λυσσήεις (1)
• λυσσώδης (1)
• λυσσώσῃ (1)
• λύσσᾳ (1)
• λυσσητῆρι (1)
• λυσσῶντος (1)
• λυσσαίνων (1)
• λύσσην (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.