Ancient Greek-English Dictionary Language

λυπέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λυπέω

Structure: λυπέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give pain to, to pain, distress, grieve, vex
  2. (absolute) to cause pain or grief
  3. (in historical writers, of cavalry and light troops) to harass, annoy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπω λύπεις λύπει
Dual λύπειτον λύπειτον
Plural λύπουμεν λύπειτε λύπουσιν*
SubjunctiveSingular λύπω λύπῃς λύπῃ
Dual λύπητον λύπητον
Plural λύπωμεν λύπητε λύπωσιν*
OptativeSingular λύποιμι λύποις λύποι
Dual λύποιτον λυποίτην
Plural λύποιμεν λύποιτε λύποιεν
ImperativeSingular λῦπει λυπεῖτω
Dual λύπειτον λυπεῖτων
Plural λύπειτε λυποῦντων, λυπεῖτωσαν
Infinitive λύπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπων λυπουντος λυπουσα λυπουσης λυπουν λυπουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπουμαι λύπει, λύπῃ λύπειται
Dual λύπεισθον λύπεισθον
Plural λυποῦμεθα λύπεισθε λύπουνται
SubjunctiveSingular λύπωμαι λύπῃ λύπηται
Dual λύπησθον λύπησθον
Plural λυπώμεθα λύπησθε λύπωνται
OptativeSingular λυποίμην λύποιο λύποιτο
Dual λύποισθον λυποίσθην
Plural λυποίμεθα λύποισθε λύποιντο
ImperativeSingular λύπου λυπεῖσθω
Dual λύπεισθον λυπεῖσθων
Plural λύπεισθε λυπεῖσθων, λυπεῖσθωσαν
Infinitive λύπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπουμενος λυπουμενου λυπουμενη λυπουμενης λυπουμενον λυπουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Νῶε λέγων. οὗτοσ διαναπαύσει ἡμᾶσ ἀπό τῶν ἔργων ἡμῶν καὶ ἀπὸ τῶν λυπῶν τῶν χειρῶν ἡμῶν καὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ κατηράσατο Κύριοσ ὁ Θεόσ. (Septuagint, Liber Genesis 5:29)
  • γεγονὼσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Δημέου πατρόσ, ὡσ καὶ ὑμῶν οἱ πρεσβύτεροι γινώσκουσι, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὕτωσ ἔζων ὡσ ἐδυνάμην, οὔτε κοινῇ τὸν δῆμον ἀδικῶν οὔτ’ ἰδίᾳ λυπῶν οὐδένα τῶν ἐν τῇ πόλει, πειρώμενοσ δ’ ἀεὶ τοῖσ ἰδίοισ πόνοισ τὴν ἀσθένειαν τοῦ βίου διορθοῦσθαι. (Demades, On the Twelve Years, 7:2)
  • οὐ μέγα, ὦ Λυσία, τοῦτο ποιεῖσ γύναιον ἄθλιον λυπῶν μεμηνὸσ ἐπὶ σοί; (Lucian, Dialogi meretricii, 2:5)
  • λυπῶν ἁπτομένουσ καὶ περιφέροντασ, ἐὰν τετρωμένοισ ἐπεισενεχθῇ μόνον, εὐθὺσ ἀπόλλυσι τῷ προσπεπονθότι καὶ τὴν ἀπορροὴν δεχομένῳ· (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 4 4:1)
  • εὖ δρῶν παρακάλει μ’, ἀλλὰ μὴ λυπῶν ἐμέ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:7)

Synonyms

  1. to give pain to

  2. to harass

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION