Sense

1. to grieve or trouble besides, attacked, besides, the troublesome, the refractory

Examples

• οὐχ ὁρῶ γάρ, ὅτε μὴ τὰ τοιαῦτα παραλυποῖ, ἐφ’ ὅτῳ Πῶλοσ ἢ Ἀριστόδημοσ ἀντὶ Διὸσ ἡμῖν ἀναπέφηνασ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 3:5)
• "τοῦ δ’ Ἀρκεσιλάου τὸν Ἐπίκουρον οὐ μετρίωσ ἐοίκεν ἡ δόξα παραλυπεῖν, ἐν τοῖσ τότε χρόνοισ μάλιστα τῶν φιλοσόφων ἀγαπηθέντοσ μηδὲν γὰρ αὐτὸν ἴδιον λέγοντά φησιν ὑπόληψιν ἐμποιεῖν καὶ δόξαν ἀνθρώποισ ἀγραμμάτοισ ἅτε δὴ πολυγράμματοσ αὐτὸσ ὢν καὶ μεμουσωμένοσ. (Plutarch, Adversus Colotem, section 262)
• οὐχ ὁμοίᾳ συνθέσει χρώμεθα ὀργιζόμενοι καὶ χαίροντεσ, οὐδὲ ὀλοφυρόμενοι καὶ φοβούμενοι, οὐδ’ ἐν ἄλλῳ τινὶ πάθει ἢ κακῷ ὄντεσ, ὥσπερ ὅταν ἐνθυμώμεθα μηδὲν ὅλωσ ἡμᾶσ ταράττειν μηδὲ παραλυπεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 209)
• ταῦτα βουλόμενοσ ἰᾶσθαι καί τι παραλυπεῖν τοὺσ πολεμίουσ, ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα ναῦσ ἐπλήρου, καὶ πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ ὁπλίτασ καὶ ἱππέασ ἀναβιβασάμενοσ ἔμελλεν ἀνάγεσθαι, μεγάλην ἐλπίδα τοῖσ πολίταισ καὶ φόβον οὐκ ἐλάττω τοῖσ πολεμίοισ ἀπὸ τοσαύτησ ἰσχύοσ παρασχών. (Plutarch, , chapter 35 1:1)
• ἢ ὅτι τοὺσ Λουπέρκουσ ὑλακτοῦσι καὶ παραλυποῦσιν οἱ κύνεσ ἐν τῇ πόλει διαθέοντασ; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 68 1:3)

Similar forms

• παραλυπεῖν (3)
• παράλυπρον (3)
• παραλυποῦσιν (2)
• παραλυπῆσαι (2)
• παραλυποῖ (1)
• παραλυπῇ (1)
• παράλυπρος (1)
• παραλυπήσει (1)
• παραλυποῦσι (1)
• παραλυπεῖ (1)
• παράλυπρα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.