Ancient Greek-English Dictionary Language

λυπέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λυπέω

Structure: λυπέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give pain to, to pain, distress, grieve, vex
  2. (absolute) to cause pain or grief
  3. (in historical writers, of cavalry and light troops) to harass, annoy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπω λύπεις λύπει
Dual λύπειτον λύπειτον
Plural λύπουμεν λύπειτε λύπουσιν*
SubjunctiveSingular λύπω λύπῃς λύπῃ
Dual λύπητον λύπητον
Plural λύπωμεν λύπητε λύπωσιν*
OptativeSingular λύποιμι λύποις λύποι
Dual λύποιτον λυποίτην
Plural λύποιμεν λύποιτε λύποιεν
ImperativeSingular λῦπει λυπεῖτω
Dual λύπειτον λυπεῖτων
Plural λύπειτε λυποῦντων, λυπεῖτωσαν
Infinitive λύπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπων λυπουντος λυπουσα λυπουσης λυπουν λυπουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπουμαι λύπει, λύπῃ λύπειται
Dual λύπεισθον λύπεισθον
Plural λυποῦμεθα λύπεισθε λύπουνται
SubjunctiveSingular λύπωμαι λύπῃ λύπηται
Dual λύπησθον λύπησθον
Plural λυπώμεθα λύπησθε λύπωνται
OptativeSingular λυποίμην λύποιο λύποιτο
Dual λύποισθον λυποίσθην
Plural λυποίμεθα λύποισθε λύποιντο
ImperativeSingular λύπου λυπεῖσθω
Dual λύπεισθον λυπεῖσθων
Plural λύπεισθε λυπεῖσθων, λυπεῖσθωσαν
Infinitive λύπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπουμενος λυπουμενου λυπουμενη λυπουμενης λυπουμενον λυπουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπέστρεψε δὲ ὁ Μαρδοχαῖοσ εἰσ τὴν αὐλήν. Ἀμὰν δὲ ὑπέστρεψεν εἰσ τὰ ἴδια λυπούμενοσ κατὰ κεφαλῆσ. (Septuagint, Liber Esther 6:12)
  • ἔπειτὰ γ’ εἰσιόντ’, ἐὰν λυπούμενοσ τύχῃ τισ ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέωσ, ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισ χανοῦσ1’ ὁμοίωσ, ἧσε, παρεμυθήσατο, ἐποίησὲ θ’ ἱλαρὸν εὐθέωσ τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 5:3)
  • ἐπεὶ γὰρ εἰσ κοίτην ἐτραπόμην διὰ τὰ γραφέντα λυπούμενοσ καὶ τεταραγμένοσ, ἔδοξά τινα λέγειν ἐπιστάντα μοι, "παῦσαι τὴν ψυχήν, ὦ οὗτοσ, ἀλγῶν, παντὸσ δ’ ἀπαλλάσσου φόβου· (Flavius Josephus, 250:2)
  • ὁ μὲν οὖν Μιθριδάτησ ἀπῆλθε σιωπῇ λυπούμενοσ τὸν δὲ ἄθλιον Κᾶρα κοινόν τι πάθοσ ἐξ ἀβελτερίασ κατέσχε. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 14 4:1)
  • οὔτε γὰρ χαίρων οὔτε λυπούμενοσ ἄγαν φανήσεται διὰ τὸ αὑτῷ πεποιθέναι. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 30 5:5)

Synonyms

  1. to give pain to

  2. to harass

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION