Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ιἀσίων μὲν οὖν ἐρασθεὶσ Δήμητροσ καὶ θέλων καταισχῦναι τὴν θεὸν κεραυνοῦται, Δάρδανοσ δὲ ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ ἀδελφοῦ λυπούμενοσ, Σαμοθρᾴκην ἀπολιπὼν εἰσ τὴν ἀντίπερα ἤπειρον ἦλθε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 1:2)
λυπούμενοσ δὲ Θησεὺσ ἐπ’ Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο πετάσαι τὴν ναῦν λευκοῖσ ἱστίοισ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 16:1)
ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)
ὁ μὲν γὰρ κτήσει μὲν πάσῃ μᾶλλον χαίρων ἢ δεῖ, ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενοσ μᾶλλον ἢ δεῖ ἀνελεύθεροσ, ὁ δ’ ἀμφότερα ἧττον ἢ δεῖ ἄσωτοσ, ὁ δ’ ἄμφω ὡσ δεῖ ἐλευθέριοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 84:3)
ὁ μὲν γὰρ ἀπεχόμενοσ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν καὶ αὐτῷ τούτῳ χαίρων σώφρων, ὁ δ’ ἀχθόμενοσ ἀκόλαστοσ, καὶ ὁ μὲν ὑπομένων τὰ δεινὰ καὶ χαίρων ἢ μὴ λυπούμενόσ γε ἀνδρεῖοσ, ὁ δὲ λυπούμενοσ δειλόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 25:1)
ὁ γὰρ δι’ ἄγνοιαν πράξασ ὁτιοῦν, μηδέν τι δυσχεραίνων ἐπὶ τῇ πράξει, ἑκὼν μὲν οὐ πέπραχεν, ὅ γε μὴ ᾔδει, οὐδ’ αὖ ἄκων, μὴ λυπούμενόσ γε.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 16:2)
δύναται γὰρ ἀδικεῖσθαι, μὴ τιμῶν γε τὰ χρήματα, καὶ μᾶλλον ἀχθόμενοσ εἴ τι δέον μὴ ἀνάλωσεν ἢ λυπούμενοσ εἰ μὴ δέον τι ἀνάλωσεν, καὶ τῷ Σιμωνίδῃ οὐκ ἀρεσκόμενοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 23:1)
ἔτι οὐδεὶσ ὑβρίζει λυπούμενοσ, ὁ δ’ ὀργῇ ποιῶν πᾶσ ποιεῖ λυπούμενοσ, ὁ δ’ ὑβρίζων μεθ’ ἡδονῆσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 81:1)
ἐφίεται γάρ τινοσ ὁ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 9:3)
καὶ γὰρ ὁ κινδυνεύων ἐπιθυμεῖ καὶ ὁ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 7 3:3)
ὁ μὲν γὰρ λυπούμενοσ ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ κακοπραγοῦσιν ἡσθήσεται ἢ ἄλυποσ ἔσται ἐπὶ τοῖσ ἐναντίωσ κακοπραγοῦσιν, οἱο͂ν τοὺσ πατραλοίασ καὶ μιαιφόνουσ, ὅταν τύχωσι τιμωρίασ, οὐδεὶσ ἂν λυπηθείη χρηστόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 4:2)
χ περὶ δὲ τῶν ἑταιρῶν Ἔφιπποσ ἐν Ἐμπολῇ τάδε φησὶν ἔπειτὰ γ’ εἰσίοντ’, ἐὰν λυπούμενοσ τύχῃ τισ ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 291)
ἔπειτὰ γ’ εἰσιόντ’, ἐὰν λυπούμενοσ τύχῃ τισ ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέωσ, ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισ χανοῦσ1’ ὁμοίωσ, ἧσε, παρεμυθήσατο, ἐποίησὲ θ’ ἱλαρὸν εὐθέωσ τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 5:3)
καὶ ἔγωγ’ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην, ὅτε ταῦτ’ ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶσ καὶ ἐπαίνων ἡ πόλισ ἦν μεστή, πότερον συνέθυε καὶ συνευφραίνετο τοῖσ πολλοῖσ, ἢ λυπούμενοσ καὶ στένων καὶ δυσμεναίνων τοῖσ κοινοῖσ ἀγαθοῖσ οἴκοι καθῆτο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 315:1)
οὔτε γὰρ χαίρων οὔτε λυπούμενοσ ἄγαν φανήσεται διὰ τὸ αὑτῷ πεποιθέναι.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 5:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION