Ancient Greek-English Dictionary Language

λυμαίνομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λυμαίνομαι

Structure: λυμαίν (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: lu/mh

Sense

  1. to treat with indignity, to outrage, to maltreat, used to murder, spoils
  2. to inflict indignities or outrages upon
  3. to cause ruin

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πυνθανόμεθα δὲ οὐκ ὀλίγουσ εἶναι καὶ τοὺσ νέουσ λυμαίνεσθαι διὰ τὸ μηθὲν πεποιηκέναι ὑμᾶσ ὧν ἐγράψαμεν περὶ τούτων, ὡσ ἂν οὖν λάβῃσ τὴν ἐπιστολήν, σύνταξον κήρυγμα ποιήσασθαι ὅπωσ οἱ μὲν φιλόσοφοι πάντεσ ἀπαλλάσσωνται ἐκ τῶν τόπων ἤδη, τῶν δὲ νεανίσκων ὅσοι ἐὰν ἁλίσκωνται πρὸσ τούτοισ γινόμενοι διότι κρεμήσονται, καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐν αἰτίαισ ἔσονται ταῖσ μεγίσταισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 684)
  • ἐφ’ οἷσ ὁ Φίλιπποσ ὀργισθείσ εὐθὺσ μὲν αὐτοὺσ ἐζημίωσεν εἴκοσι ταλάντοισ, ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ πράγματα καὶ ταράττειν δοκοῦντασ ἀπέκτεινεν. (Plutarch, Aratus, chapter 48 4:2)
  • εἱλουμένουσ δὲ ἐν ὀλίγῳ καὶ συμπίπτοντασ ἀλλήλοισ βάλλεσθαι καὶ ἀποθνῄσκειν οὐ ῥᾴδιον οὐδ’ ὀξὺν θάνατον, ἀλλ’ ὑπὸ σπασμοῦ καὶ ὀδύνησ δυσανασχετοῦντασ καὶ κυλινδουμένουσ περὶ τοῖσ ὀιστοῖσ ἐναποθραύειν τοῖσ τραύμασι, βίᾳ τε πειρωμένουσ ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένασ ἀκίδασ καὶ δεδυκυίασ διὰ φλεβῶν καὶ νεύρων προσαναρρηγνύναι καὶ λυμαίνεσθαι σφᾶσ αὐτούσ. (Plutarch, chapter 25 5:1)
  • καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ πράγματ’ οὔτε νῦν οὔτ’ ἄλλοτε πώποτε φαύλωσ ἔχειν, ἀλλ’ ὅταν πάντ’ ἀκούσαντεσ ὑμεῖσ τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονεσ ὡσ ὀρθῶσ λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα βουλομένων ἐξ ἴσου κάθησθ’ ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντεσ αὐτούσ ἴστε γὰρ εὐθὺσ ἰδόντεσ ἀκριβῶσ, τίσ μισθοῦ λέγει καὶ τίσ ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίσ ὡσ ἀληθῶσ ὑπὲρ τῶν βελτίστων, ἀλλ’ ἵν’ αἰτιασάμενοι τούτουσ καὶ τὸ πρᾶγμ’ εἰσ γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντεσ μηδὲν αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε. (Demosthenes, Speeches, 85:2)
  • πάντα δὴ τὰ αἴτια τοῦ πόνου ἐσ τὸ αὐτὸ ἀνάγεται, τὰ ἰσχυρότατα μάλιστά τε καὶ ἐπιφανέστατα λυμαίνεσθαι τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν ὑγιᾶ ἐόντα καὶ τὸν κάμνοντα. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , vi.6)

Synonyms

  1. to inflict indignities or outrages upon

  2. to cause ruin

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION