- ἔνδοθέν τε γὰρ εὖ παρεσκεύασται αὐτῷ καὶ τὰ ἔξω μάλα καρτερῶσ πέφρακται πρὸσ αὐτά, ὡσ μὴ παριέναι εἰσ τὸ εἴσω, μηδὲ παραδέχεσθαι μήτε ἥλιον αὐτὸν μήτε κρύοσ ἐπὶ λύμῃ τοῦ σώματοσ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 26:5)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 26:5)
- οἱ πάλαι πολλὰ τοιαῦτα πρὸ ἡμῶν ἀπέρριψαν ἐσ τούσ σοὶ ὁμοίουσ ἕκαστοι τοὺσ τότε ‐ ἦσαν γὰρ καὶ τότε, ὡσ τὸ εἰκόσ, βδελυροί τινεσ ἐσ τὰ ἤθη καὶ μιαροὶ καὶ κακοήθεισ τὸν τρόπον ‐ καὶ ὁ μὲν κόθορνόν τινα εἶπεν, εἰκάσασ αὐτοῦ τὸν βίον ἀμφίβολον ὄντα τοῖσ τοιούτοισ ὑποδήμασιν , ὁ δὲ λύμην,^ ὅτι τὰσ ἐκκλησίασ θορυβώδησ ῥήτωρ ὢν ἐπετάραττεν, ὁ δὲ ἑβδόμην, ὅτι ὥσπερ οἱ παῖδεσ ἐν ταῖσ ἑβδόμαισ κἀκεῖνοσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἔπαιζεν καὶ διεγέλα καὶ παιδιὰν ἐποιεῖτο τὴν σπουδὴν τοῦ δήμου. (Lucian, Pseudologista, (no name) 13:3)
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 13:3)
- ἅλισ δὲ λύμησ ἥν μ’ ἐλυμήνω πάροσ τοὔνομα παρασχοῦσ’, οὐ τὸ σῶμ’, ἐν βαρβάροισ. (Euripides, Helen, episode, dialogue 19:3)
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 19:3)
- κτείνω δ’ οἳ κήπουσ εὐώδεισ φθείρουσιν λύμαισ ἐχθίσταισ, ἑρπετά τε καὶ δάκετα <πάνθ’> ὅσαπερ ἔστιν ὑπ’ ἐμᾶσ πτέρυγοσ ἐν φοναῖσ ὄλλυται. (Aristophanes, Birds, Parabasis, strophe 13)
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, strophe 13)
- "’ Εὐξίθεοσ ὁ Πυθαγορικόσ, ὦ Νίκιον, ὥσ φησι Κλέαρχοσ ὁ περιπατητικὸσ ἐν δευτέρῳ βίων, ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι τῷ σώματι καὶ τῷ δεῦρο βίῳ τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ τιμωρίασ χάριν, καὶ διείπασθαι τὸν θεὸν ὡσ εἰ μὴ μενοῦσιν ἐπὶ τούτοισ ἑώσ ἂν ἑκὼν αὐτοὺσ λύσῃ, πλείοσι καὶ μείζοσιν ἐμπεσοῦνται τότε λύμαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4530)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4530)
- μέλεοι δῆθ’ οἳ μελέουσ θανάτουσ εὑρ́οντο δόμων ἐπὶ λύμῃ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, strophe 12)
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 12)
- πότερα χερσὶν ἢ λύμῃ βίου; (Sophocles, episode 3:29)
(소포클레스, episode 3:29)
- ἐφάνη γὰρ αὐτοῖσ μάντισ χρησμοὺσ λέγων καὶ ἐνθεάζων, ὃν ἐνόμισαν μάγον εἶναι ἐπὶ λύμῃ τοῦ στρατοῦ πρὸσ Πελοποννησίων ἀπεσταλμένον. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 8 3:2)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 3:2)
- Αὗται αἱ ἀνάγκαι εὐταμίευτοί εἰσι καὶ ἐσ τὸ ἰσχυρότερον καὶ ἐσ τὸ ἧσσον, καὶ ἰσχὺν ἔχουσι τοιαύτην, ὥστε, καὶ εἴ τισ ἐπὶ λύμῃ βούλοιτο, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ ἰητρείῃ, ἐσ τοιαύτασ ἀνάγκασ ἀγαγεῖν, κἂν τούτῳ ἰσχυρῶσ δύνασθαι‧ καὶ γὰρ ἂν κατατείνων κατὰ μῆκοσ μοῦνον ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὕτω, καὶ ἄλλην ἀνάγκην οὐδεμίην προστιθεὶσ, ὅμωσ κατατείνειεν ἄν τισ ἱκανῶσ‧ καὶ εἰ μὴ κατατείνων, αὐτῇ δὲ μοῦνον τῇ σανίδι οὕτωσ ἰποίη τισ, καὶ οὕτωσ ἂν ἱκανῶσ καταναγκάσειεν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 47.15)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 47.15)