Sense

1. a prose-writer, an historian, chronicler
2. a writer of fables
3. a tale-teller, newsmonger

Examples

• Ἡ δὲ λογοποιία ἐστὶ σύνθεσισ ψευδῶν λόγων καὶ πράξεων, ὧν πιστεύεσθαι βούλεται ὁ λογοποιῶν, ὁ δὲ λογοποιὸσ τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ ἀπαντήσασ τῷ φίλῳ εὐθὺσ καταβαλὼν τὸ ἦθοσ καὶ μειδιάσασ ἐρωτῆσαι· (Theophrastus, Characters, 1:1)
• ἱκανόν μοι δοκεῖσ, ἔφην ἐγώ, τεκμήριον λέγειν, ὅτι οὐχ αὕτη ἐστὶν ἡ τῶν λογοποιῶν τέχνη, ἣν ἂν κτησάμενόσ τισ εὐδαίμων εἰή. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 206:1)
• ἔνιοι δὲ τῶν λογοποιῶν λέγουσιν ὡσ τὴν τῆσ μητρὸσ ἀδελφὴν ἔγημεν· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 33:2)
• ὥσθ’ οἱ μὲν καθ’ ἡμέραν προσίσταντο μᾶλλον, ὁ δ’ Ἀντίπατροσ ἤδη καὶ δι’ αὑτὸν ἐσπουδάζετο, δεινότατοσ μὲν ὢν ἐν ταῖσ πρὸσ τὸν πατέρα κολακείαισ, διαβολὰσ δὲ κατὰ τῶν ἀδελφῶν ποικίλασ ἐνσκευαζόμενοσ καὶ τὰ μὲν αὐτὸσ λογοποιῶν, τὰ δὲ τοὺσ ἐπιτηδείουσ φημίζειν καθιείσ, μέχρι παντάπασιν τοὺσ ἀδελφοὺσ ἀπέρρηξεν τῆσ βασιλικῆσ ἐλπίδοσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 642:1)
• εἰ δὲ ἀληθεῖσ οἱ Πινδάρου λόγοι καὶ Πλάτωνοσ καὶ παντὸσ τοῦ περὶ Ἀλέξανδρον ἐργαστηρίου καὶ διατριβαί τινέσ εἰσι τῶν ἐν Αἵδου, ἦ που νῦν ποιητῶν τε χοροὺσ εἰκὸσ ἵστασθαι περὶ ἐκεῖνον ἀρχομένων ἀπὸ Ὁμήρου τὴν δεξιὰν προτεινόντων καὶ λογοποιῶν καὶ συγγραφέων καὶ ἁπάντων ὡσ αὑτὸν ἑκάστου καλοῦντοσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ σκηνοῦσθαι κελεύοντοσ, ταινιούντων, ἀναδούντων, καὶ οὐ δή τοι μετὰ κρίσεώσ τε καὶ ἀμφισβητήσεωσ πρὸσ ἕτερον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ πρώτησ βοῆσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 9:5)

Similar forms

• λογοποιὸς (13)
• λογοποιῶν (9)
• λογοποιεῖν (7)
• λογοποιούς (3)
• λογοποιοῦσιν (3)
• λογοποιοὶ (2)
• λογοποιίας (2)
• λογοποιοῦσι (2)
• λογοποίημα (2)
• λογοποιοῦ (2)
• λογοποιοί (2)
• λογοποιοὺς (2)
• λογοποιία (1)
• λογοποιεῖ (1)
• λογοποιῷ (1)
• λογοποιίαις (1)
• λογοποιικὴν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.