Sense

1. a prose-writer, an historian, chronicler
2. a writer of fables
3. a tale-teller, newsmonger

Examples

• Αἴγυπτόν τε Ἡρόδοτόσ τε καὶ Ἑκαταῖοσ οἱ λογοποιοί, ἢ εἰ δή του ἄλλου ἢ Ἑκαταίου ἐστὶ τὰ ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ Αἰγυπτίᾳ ποιήματα, δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι ὡσαύτωσ ὀνομάζουσιν καὶ οὐκ ἀμαυροῖσ τεκμηρίοισ ὅτι ταύτῃ ἔχει Ἡροδότῳ ἐπιδέδεικται, ὡσ καὶ τὴν γῆν αὐτὴν τυχὸν τοῦ ποταμοῦ εἶναι ἐπώνυμον. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 6 4:2)
• καὶ γάρ μοι οἵ τε ἄνδρεσ αὐτοὶ οἱ λογοποιοί, ὅταν συγγένωμαι αὐτοῖσ, ὑπέρσοφοι, ὦ Κλεινία, δοκοῦσιν εἶναι, καὶ αὐτὴ ἡ τέχνη αὐτῶν θεσπεσία τισ καὶ ὑψηλή. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 207:1)
• ὅτι οἶμαι ἡμᾶσ ἐρεῖν ὡσ ἄρα καὶ ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ κακῶσ λέγουσιν περὶ ἀνθρώπων τὰ μέγιστα, ὅτι εἰσὶν ἄδικοι μὲν εὐδαίμονεσ πολλοί, δίκαιοι δὲ ἄθλιοι, καὶ ὡσ λυσιτελεῖ τὸ ἀδικεῖν, ἐὰν λανθάνῃ, ἡ δὲ δικαιοσύνη ἀλλότριον μὲν ἀγαθόν, οἰκεία δὲ ζημία· (Plato, Republic, book 3 114:1)
• ἃ δ’ εἰσ τὸ μέσον ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ καὶ συγγραφεῖσ πάντεσ ὑμνοῦσι, κόρην τὴν Δήμητροσ ἀφανῆ γενέσθαι χρόνον ἔστιν ὃν, Δήμητρα δ’ ἐπέρχεσθαι γῆν πᾶσαν καὶ θάλατταν ζητοῦσαν τὴν θυγατέρα, τέωσ μὲν οὖν οὐχ οἱάν τε εἶναι εὑρεῖν, ἐλθοῦσαν δ’ εἰσ Ἐλευσῖνα τήν τε ἐπωνυμίαν δοῦναι τῷ τόπῳ καὶ τὴν κόρην εὑροῦσαν ποιῆσαι τὰ μυστήρια· (Aristides, Aelius, Orationes, 2:2)

Similar forms

• λογοποιὸς (13)
• λογοποιῶν (9)
• λογοποιεῖν (7)
• λογοποιοῦσιν (3)
• λογοποιούς (3)
• λογοποίημα (2)
• λογοποιοῦ (2)
• λογοποιοί (2)
• λογοποιοὺς (2)
• λογοποιοὶ (2)
• λογοποιίας (2)
• λογοποιοῦσι (2)
• λογοποιῷ (1)
• λογοποιίαις (1)
• λογοποιικὴν (1)
• λογοποιία (1)
• λογοποιεῖ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.