Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λεηλατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λεηλατέω λεηλατήσω

Structure: λεηλατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: lei/a, e)lau/nw

Sense

  1. to drive away cattle as booty, to make booty
  2. to plunder, despoil

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λεηλάτω λεηλάτεις λεηλάτει
Dual λεηλάτειτον λεηλάτειτον
Plural λεηλάτουμεν λεηλάτειτε λεηλάτουσιν*
SubjunctiveSingular λεηλάτω λεηλάτῃς λεηλάτῃ
Dual λεηλάτητον λεηλάτητον
Plural λεηλάτωμεν λεηλάτητε λεηλάτωσιν*
OptativeSingular λεηλάτοιμι λεηλάτοις λεηλάτοι
Dual λεηλάτοιτον λεηλατοίτην
Plural λεηλάτοιμεν λεηλάτοιτε λεηλάτοιεν
ImperativeSingular λεηλᾶτει λεηλατεῖτω
Dual λεηλάτειτον λεηλατεῖτων
Plural λεηλάτειτε λεηλατοῦντων, λεηλατεῖτωσαν
Infinitive λεηλάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λεηλατων λεηλατουντος λεηλατουσα λεηλατουσης λεηλατουν λεηλατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λεηλάτουμαι λεηλάτει, λεηλάτῃ λεηλάτειται
Dual λεηλάτεισθον λεηλάτεισθον
Plural λεηλατοῦμεθα λεηλάτεισθε λεηλάτουνται
SubjunctiveSingular λεηλάτωμαι λεηλάτῃ λεηλάτηται
Dual λεηλάτησθον λεηλάτησθον
Plural λεηλατώμεθα λεηλάτησθε λεηλάτωνται
OptativeSingular λεηλατοίμην λεηλάτοιο λεηλάτοιτο
Dual λεηλάτοισθον λεηλατοίσθην
Plural λεηλατοίμεθα λεηλάτοισθε λεηλάτοιντο
ImperativeSingular λεηλάτου λεηλατεῖσθω
Dual λεηλάτεισθον λεηλατεῖσθων
Plural λεηλάτεισθε λεηλατεῖσθων, λεηλατεῖσθωσαν
Infinitive λεηλάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λεηλατουμενος λεηλατουμενου λεηλατουμενη λεηλατουμενης λεηλατουμενον λεηλατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λεηλατήσω λεηλατήσεις λεηλατήσει
Dual λεηλατήσετον λεηλατήσετον
Plural λεηλατήσομεν λεηλατήσετε λεηλατήσουσιν*
OptativeSingular λεηλατήσοιμι λεηλατήσοις λεηλατήσοι
Dual λεηλατήσοιτον λεηλατησοίτην
Plural λεηλατήσοιμεν λεηλατήσοιτε λεηλατήσοιεν
Infinitive λεηλατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λεηλατησων λεηλατησοντος λεηλατησουσα λεηλατησουσης λεηλατησον λεηλατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λεηλατήσομαι λεηλατήσει, λεηλατήσῃ λεηλατήσεται
Dual λεηλατήσεσθον λεηλατήσεσθον
Plural λεηλατησόμεθα λεηλατήσεσθε λεηλατήσονται
OptativeSingular λεηλατησοίμην λεηλατήσοιο λεηλατήσοιτο
Dual λεηλατήσοισθον λεηλατησοίσθην
Plural λεηλατησοίμεθα λεηλατήσοισθε λεηλατήσοιντο
Infinitive λεηλατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λεηλατησομενος λεηλατησομενου λεηλατησομενη λεηλατησομενης λεηλατησομενον λεηλατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλεηλᾶτουν ἐλεηλᾶτεις ἐλεηλᾶτειν*
Dual ἐλεηλάτειτον ἐλεηλατεῖτην
Plural ἐλεηλάτουμεν ἐλεηλάτειτε ἐλεηλᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλεηλατοῦμην ἐλεηλάτου ἐλεηλάτειτο
Dual ἐλεηλάτεισθον ἐλεηλατεῖσθην
Plural ἐλεηλατοῦμεθα ἐλεηλάτεισθε ἐλεηλάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀποκριναμένων δὲ τῶν Κελτῶν ὅτι ἀνθρώπων οὐδένα δεδίασιν οὔτε ἀπειλοῦντα σφίσιν οὔτε πολεμοῦντα, χρῄζοντεσ δὲ γῆσ οὔπω τὰ Ῥωμαίων πολυπραγμονοῦσιν, οἱ πρέσβεισ οἱ Φάβιοι τοὺσ Κλουσίνουσ ἐνῆγον ἐπιθέσθαι τοῖσ Κελτοῖσ τὴν χώραν λεηλατοῦσιν ἀπερισκέπτωσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5:8)
  • τὸ μέντοι πλέον τοὺσ ἀπὸ τῆσ εὐδαίμονοσ Ἀραβίασ ἐμπόρουσ λεηλατοῦσιν οἱ βάρβαροι· (Strabo, Geography, book 16, chapter 2 40:5)

Synonyms

  1. to plunder

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION