Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κροκόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κροκόω κροκώσω

Structure: κροκό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kro/kos

Sense

  1. to crown with yellow ivy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρόκω κρόκοις κρόκοι
Dual κρόκουτον κρόκουτον
Plural κρόκουμεν κρόκουτε κρόκουσιν*
SubjunctiveSingular κρόκω κρόκοις κρόκοι
Dual κρόκωτον κρόκωτον
Plural κρόκωμεν κρόκωτε κρόκωσιν*
OptativeSingular κρόκοιμι κρόκοις κρόκοι
Dual κρόκοιτον κροκοίτην
Plural κρόκοιμεν κρόκοιτε κρόκοιεν
ImperativeSingular κρο͂κου κροκοῦτω
Dual κρόκουτον κροκοῦτων
Plural κρόκουτε κροκοῦντων, κροκοῦτωσαν
Infinitive κρόκουν
Participle MasculineFeminineNeuter
κροκων κροκουντος κροκουσα κροκουσης κροκουν κροκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρόκουμαι κρόκοι κρόκουται
Dual κρόκουσθον κρόκουσθον
Plural κροκοῦμεθα κρόκουσθε κρόκουνται
SubjunctiveSingular κρόκωμαι κρόκοι κρόκωται
Dual κρόκωσθον κρόκωσθον
Plural κροκώμεθα κρόκωσθε κρόκωνται
OptativeSingular κροκοίμην κρόκοιο κρόκοιτο
Dual κρόκοισθον κροκοίσθην
Plural κροκοίμεθα κρόκοισθε κρόκοιντο
ImperativeSingular κρόκου κροκοῦσθω
Dual κρόκουσθον κροκοῦσθων
Plural κρόκουσθε κροκοῦσθων, κροκοῦσθωσαν
Infinitive κρόκουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κροκουμενος κροκουμενου κροκουμενη κροκουμενης κροκουμενον κροκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κροκώσω κροκώσεις κροκώσει
Dual κροκώσετον κροκώσετον
Plural κροκώσομεν κροκώσετε κροκώσουσιν*
OptativeSingular κροκώσοιμι κροκώσοις κροκώσοι
Dual κροκώσοιτον κροκωσοίτην
Plural κροκώσοιμεν κροκώσοιτε κροκώσοιεν
Infinitive κροκώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κροκωσων κροκωσοντος κροκωσουσα κροκωσουσης κροκωσον κροκωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κροκώσομαι κροκώσει, κροκώσῃ κροκώσεται
Dual κροκώσεσθον κροκώσεσθον
Plural κροκωσόμεθα κροκώσεσθε κροκώσονται
OptativeSingular κροκωσοίμην κροκώσοιο κροκώσοιτο
Dual κροκώσοισθον κροκωσοίσθην
Plural κροκωσοίμεθα κροκώσοισθε κροκώσοιντο
Infinitive κροκώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κροκωσομενος κροκωσομενου κροκωσομενη κροκωσομενης κροκωσομενον κροκωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκρο͂κουν ἐκρο͂κους ἐκρο͂κουν*
Dual ἐκρόκουτον ἐκροκοῦτην
Plural ἐκρόκουμεν ἐκρόκουτε ἐκρο͂κουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκροκοῦμην ἐκρόκου ἐκρόκουτο
Dual ἐκρόκουσθον ἐκροκοῦσθην
Plural ἐκροκοῦμεθα ἐκρόκουσθε ἐκρόκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION