κολοιός
Second declension Noun;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κολοιός
κολοιοῦ
Structure:
κολοι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐκ ἀπεικότα γοῦν λέγοιεν ἄν, εἰ λέγοιεν ἤτοι ἄλλου του γενναίου ἀνδρὸσ εἶναι τὸ βιβλίον καὶ σὲ τὸν κολοιὸν ἀλλοτρίοισ πτεροῖσ ἀγαλλεσθαι, ἢ εἴπερ σόν ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃσ πικρότατον κατὰ μοιχῶν τοῖσ Κροτωνιάταισ νόμον θεὶσ καὶ θαυμαζόμενοσ ἐπ̓ αὐτῷ μετὰ μικρὸν αὐτὸσ ἑάλω μοιχεύων τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. (Lucian, Apologia 11:1)
- ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ πλέοντεσ καὶ ἐκ παίδων σχεδὸν ἐργαζόμενοι ἐν τῷ Ἠριδανῷ ὀλίγουσ μὲν κύκνουσ ἐνίοτε ὁρῶμεν ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ ποταμοῦ, καὶ κρώζουσιν οὗτοι πάνυ ἄμουσον καὶ ἀσθενέσ, ὡσ τοὺσ κόρακασ ἢ τοὺσ κολοιοὺσ Σειρῆνασ εἶναι πρὸσ αὐτούσ, ᾀδόντων δὲ ἡδὺ καὶ οἱο͂ν σὺ φὴσ οὐδὲ ὄναρ ἀκηκόαμεν ὥστε θαυμάζομεν πόθεν ταῦτα εἰσ ὑμᾶσ ἀφίκετο περὶ ἡμῶν. (Lucian, Electrum, (no name) 5:2)
- οἰνοβαρέσ, κυνὸσ ὄμματ’ ἔχων, κραδίην δ’ ἐλάφοιο, οὔτε ποτ’ ἐν πολέμῳ ἐναρίθμιοσ οὔτ’ ἐνὶ βουλῇ, Θερσίτ’ ἀκριτόμυθε, κακῶν πανάριστε κολοιῶν μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν. (Lucian, Fugitivi, (no name) 30:9)
- τοῦτο μὲν ἤδη καὶ ὑπὲρ τὸν Δαίδαλον ἔφησθα, εἴ γε πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ ἐλελήθεισ ἡμᾶσ ἱέραξ τισ ἢ κολοιὸσ ἐξ ἀνθρώπου γενόμενοσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 2:12)
- εἶτα βασιλεύσ, εἶτα πένησ, καὶ μετ’ ὀλίγον σατράπησ, εἶτα ἵπποσ καὶ κολοιὸσ καὶ βάτραχοσ καὶ ἄλλα μυρία μακρὸν ἂν γένοιτο καταριθμήσασθαι ἕκαστα· (Lucian, Gallus, (no name) 20:3)
- ἡμεῖσ δ’ ὅσ’ ἦν τετρημένα ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ὁ δ’ ὡσπερεὶ κολοιὸσ αὑτῷ παττάλουσ ἐνέκρουεν ἐσ τὸν τοῖχον, εἶτ’ ἐξήλλετο. (Aristophanes, Wasps, Prologue 3:23)
- χὠ κολοιὸσ οὑτοσὶ ἄνω κέχηνεν ὡσπερεὶ δεικνύσ τί μοι, κοὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ ἔστιν ἐνταῦθ’ ὄρνεα. (Aristophanes, Birds, Prologue 2:4)
- οἴμοι κακοδαίμων χὠ κολοιόσ μοἴχεται ὑπὸ τοῦ δέουσ. (Aristophanes, Birds, Prologue 2:48)