Sense

1. that which is cried by a herald, a proclamation, public notice
2. a reward offered by proclamation

Examples

• Ἀγαμέμνονόσ τε καὶ Κλυταιμήστρασ τέκνον, ἄκουε καινῶν ἐξ ἐμοῦ κηρυγμάτων. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode2)
• κεῖνοσ γὰρ ἐλθὼν εἰσ τὸ κλεινὸν Ἑλλάδοσ πρόσχημ’ ἀγῶνοσ Δελφικῶν ἄθλων χάριν, ὅτ’ ᾔσθετ’ ἀνδρὸσ ὀρθίων κηρυγμάτων δρόμον προκηρύξαντοσ, οὗ πρώτη κρίσισ, εἰσῆλθε λαμπρόσ, πᾶσι τοῖσ ἐκεῖ σέβασ· (Sophocles, episode 6:2)
• εἰ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀληθὴσ ἦν ὁ παρὰ τούτων λόγοσ, καὶ ἦσαν δύο κείμενοι νόμοι περὶ τῶν κηρυγμάτων, ἐξ ἀνάγκησ οἶμαι τῶν μὲν θεσμοθετῶν ἐξευρόντων, τῶν δὲ πρυτάνεων ἀποδόντων τοῖσ νομοθέταισ ἀνῄρητ’ ἂν ὁ ἕτεροσ τῶν νόμων, ἤτοι ὁ τὴν ἐξουσίαν δεδωκὼσ ἀνειπεῖν ἢ ὁ ἀπαγορεύων· (Aeschines, Speeches, , section 40 1:1)
• ὅθεν δὲ τὸ Ψεῦδοσ τοῦτο ἐπιφέρουσιν, ἐγὼ διδάξω ὑμᾶσ, προειπὼν ὧν ἕνεκα οἱ νόμοι ἐτέθησαν οἱ περὶ τῶν ἐν τῷ θεάτρῳ κηρυγμάτων. (Aeschines, Speeches, , section 41 1:1)
• δεύτερον δ’ ὑμῖν διεξῆλθον τοὺσ περὶ τῶν κηρυγμάτων νόμουσ, ἐν οἷσ διαρρήδην ἀπείρηται τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον μὴ κηρύττεσθαι ἔξω τῆσ ἐκκλησίασ· (Aeschines, Speeches, , section 2041)

Similar forms

• κήρυγμα (60)
• κηρύγματος (26)
• κηρύγματι (15)
• κηρυγμάτων (14)
• κηρύγματα (11)
• κηρύγμασιν (6)
• κηρύγμασι (3)
• κήρυγμ (2)
• κηρύγμαθ (2)
• κήρυγμά (1)
• κηρυγμα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.