Hellas Alive Dictionary - κεφαλος

Ancient Greek Dictionary

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: κέφαλος κεφάλου

Structure: κεφαλ (Stem) + ος (Ending)

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

δεῦρο Ἄνυτε, Κέφαλε, ἔτι δὲ καὶ οἱ φυλέται οἱ ᾑρημένοι μοι συνδικεῖν, Θράσυλλοσ καὶ οἱ ἄλλοι. (Andocides, Speeches, 240:2)
καί μου λαβόμενοσ τῆσ χειρὸσ ὁ Ἀδείμαντοσ, Χαῖρ’, ἔφη, ὦ Κέφαλε, καὶ εἴ του δέῃ τῶν τῇδε ὧν ἡμεῖσ δυνατοί, φράζε. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 2:2)
καὶ μήν, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ Κέφαλε, χαίρω γε διαλεγόμενοσ τοῖσ σφόδρα πρεσβύταισ· (Plato, Republic, book 1 27:1)
ὦ Κέφαλε, οἶμαί σου τοὺσ πολλούσ, ὅταν ταῦτα λέγῃσ, οὐκ ἀποδέχεσθαι ἀλλ’ ἡγεῖσθαί σε ῥᾳδίωσ τὸ γῆρασ φέρειν οὐ διὰ τὸν τρόπον ἀλλὰ διὰ τὸ πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι· (Plato, Republic, book 1 36:1)
πότερον δέ, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ Κέφαλε, ὧν κέκτησαι τὰ πλείω παρέλαβεσ ἢ ἐπεκτήσω; (Plato, Republic, book 1 40:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com