Ancient Greek-English Dictionary Language

καταρρίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταρρίπτω καταρρίψω

Structure: καταρρίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw down, overthrow

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρίπτω καταρρίπτεις καταρρίπτει
Dual καταρρίπτετον καταρρίπτετον
Plural καταρρίπτομεν καταρρίπτετε καταρρίπτουσιν*
SubjunctiveSingular καταρρίπτω καταρρίπτῃς καταρρίπτῃ
Dual καταρρίπτητον καταρρίπτητον
Plural καταρρίπτωμεν καταρρίπτητε καταρρίπτωσιν*
OptativeSingular καταρρίπτοιμι καταρρίπτοις καταρρίπτοι
Dual καταρρίπτοιτον καταρριπτοίτην
Plural καταρρίπτοιμεν καταρρίπτοιτε καταρρίπτοιεν
ImperativeSingular κατάρριπτε καταρριπτέτω
Dual καταρρίπτετον καταρριπτέτων
Plural καταρρίπτετε καταρριπτόντων, καταρριπτέτωσαν
Infinitive καταρρίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρριπτων καταρριπτοντος καταρριπτουσα καταρριπτουσης καταρριπτον καταρριπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρίπτομαι καταρρίπτει, καταρρίπτῃ καταρρίπτεται
Dual καταρρίπτεσθον καταρρίπτεσθον
Plural καταρριπτόμεθα καταρρίπτεσθε καταρρίπτονται
SubjunctiveSingular καταρρίπτωμαι καταρρίπτῃ καταρρίπτηται
Dual καταρρίπτησθον καταρρίπτησθον
Plural καταρριπτώμεθα καταρρίπτησθε καταρρίπτωνται
OptativeSingular καταρριπτοίμην καταρρίπτοιο καταρρίπτοιτο
Dual καταρρίπτοισθον καταρριπτοίσθην
Plural καταρριπτοίμεθα καταρρίπτοισθε καταρρίπτοιντο
ImperativeSingular καταρρίπτου καταρριπτέσθω
Dual καταρρίπτεσθον καταρριπτέσθων
Plural καταρρίπτεσθε καταρριπτέσθων, καταρριπτέσθωσαν
Infinitive καταρρίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρριπτομενος καταρριπτομενου καταρριπτομενη καταρριπτομενης καταρριπτομενον καταρριπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρίψω καταρρίψεις καταρρίψει
Dual καταρρίψετον καταρρίψετον
Plural καταρρίψομεν καταρρίψετε καταρρίψουσιν*
OptativeSingular καταρρίψοιμι καταρρίψοις καταρρίψοι
Dual καταρρίψοιτον καταρριψοίτην
Plural καταρρίψοιμεν καταρρίψοιτε καταρρίψοιεν
Infinitive καταρρίψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρριψων καταρριψοντος καταρριψουσα καταρριψουσης καταρριψον καταρριψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρρίψομαι καταρρίψει, καταρρίψῃ καταρρίψεται
Dual καταρρίψεσθον καταρρίψεσθον
Plural καταρριψόμεθα καταρρίψεσθε καταρρίψονται
OptativeSingular καταρριψοίμην καταρρίψοιο καταρρίψοιτο
Dual καταρρίψοισθον καταρριψοίσθην
Plural καταρριψοίμεθα καταρρίψοισθε καταρρίψοιντο
Infinitive καταρρίψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρριψομενος καταρριψομενου καταρριψομενη καταρριψομενης καταρριψομενον καταρριψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to throw down

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION