Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπρηνόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταπρηνόω καταπρηνώσω

Structure: καταπρηνό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw headlong down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπρηνῶ καταπρηνοῖς καταπρηνοῖ
Dual καταπρηνοῦτον καταπρηνοῦτον
Plural καταπρηνοῦμεν καταπρηνοῦτε καταπρηνοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταπρηνῶ καταπρηνοῖς καταπρηνοῖ
Dual καταπρηνῶτον καταπρηνῶτον
Plural καταπρηνῶμεν καταπρηνῶτε καταπρηνῶσιν*
OptativeSingular καταπρηνοῖμι καταπρηνοῖς καταπρηνοῖ
Dual καταπρηνοῖτον καταπρηνοίτην
Plural καταπρηνοῖμεν καταπρηνοῖτε καταπρηνοῖεν
ImperativeSingular καταπρήνου καταπρηνούτω
Dual καταπρηνοῦτον καταπρηνούτων
Plural καταπρηνοῦτε καταπρηνούντων, καταπρηνούτωσαν
Infinitive καταπρηνοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπρηνων καταπρηνουντος καταπρηνουσα καταπρηνουσης καταπρηνουν καταπρηνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπρηνοῦμαι καταπρηνοῖ καταπρηνοῦται
Dual καταπρηνοῦσθον καταπρηνοῦσθον
Plural καταπρηνούμεθα καταπρηνοῦσθε καταπρηνοῦνται
SubjunctiveSingular καταπρηνῶμαι καταπρηνοῖ καταπρηνῶται
Dual καταπρηνῶσθον καταπρηνῶσθον
Plural καταπρηνώμεθα καταπρηνῶσθε καταπρηνῶνται
OptativeSingular καταπρηνοίμην καταπρηνοῖο καταπρηνοῖτο
Dual καταπρηνοῖσθον καταπρηνοίσθην
Plural καταπρηνοίμεθα καταπρηνοῖσθε καταπρηνοῖντο
ImperativeSingular καταπρηνοῦ καταπρηνούσθω
Dual καταπρηνοῦσθον καταπρηνούσθων
Plural καταπρηνοῦσθε καταπρηνούσθων, καταπρηνούσθωσαν
Infinitive καταπρηνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπρηνουμενος καταπρηνουμενου καταπρηνουμενη καταπρηνουμενης καταπρηνουμενον καταπρηνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπρηνώσω καταπρηνώσεις καταπρηνώσει
Dual καταπρηνώσετον καταπρηνώσετον
Plural καταπρηνώσομεν καταπρηνώσετε καταπρηνώσουσιν*
OptativeSingular καταπρηνώσοιμι καταπρηνώσοις καταπρηνώσοι
Dual καταπρηνώσοιτον καταπρηνωσοίτην
Plural καταπρηνώσοιμεν καταπρηνώσοιτε καταπρηνώσοιεν
Infinitive καταπρηνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπρηνωσων καταπρηνωσοντος καταπρηνωσουσα καταπρηνωσουσης καταπρηνωσον καταπρηνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπρηνώσομαι καταπρηνώσει, καταπρηνώσῃ καταπρηνώσεται
Dual καταπρηνώσεσθον καταπρηνώσεσθον
Plural καταπρηνωσόμεθα καταπρηνώσεσθε καταπρηνώσονται
OptativeSingular καταπρηνωσοίμην καταπρηνώσοιο καταπρηνώσοιτο
Dual καταπρηνώσοισθον καταπρηνωσοίσθην
Plural καταπρηνωσοίμεθα καταπρηνώσοισθε καταπρηνώσοιντο
Infinitive καταπρηνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπρηνωσομενος καταπρηνωσομενου καταπρηνωσομενη καταπρηνωσομενης καταπρηνωσομενον καταπρηνωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to throw headlong down

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION