뜻

1. to bear witness against, to have evidence given against
2. to be given against

예문

• σαφέστατα μὲν οὖν καταμαρτυρεῖσ μηδὲ εἰπεῖν αὐτὰ ὑπομένουσα. (Lucian, Cataplus, (no name) 27:13)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 27:13)

• ταῦτα δ’ ἐστὶν ὥσπερ ἐκεῖνα νοσήματα καὶ πάθη ψυχῆσ τοῦ κατὰ φύσιν ἐξιστάντα τὸν ἄνθρωπον, ὡσ αὐτοὶ καταμαρτυροῦσιν ἑαυτῶν· (Plutarch, De amore prolis, section 5 2:2)

  (플루타르코스, De amore prolis, section 5 2:2)

• ταῦτα δ’ ἐστὶν ὥσπερ ἐκεῖνα νοσήματα καὶ πάθη ψυχῆσ τοῦ κατὰ φύσιν ἐξιστάντα τὸν ἄνθρωπον, ὡσ αὐτοὶ καταμαρτυροῦσιν ἑαυτῶν. (Plutarch, De amore prolis, section 5 1:4)

  (플루타르코스, De amore prolis, section 5 1:4)

• ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ ἔφη καὶ τὸν Ποσειδῶ καταμαρτυρεῖν τοῦ Λεωτυχίδου τὴν νοθείαν, ἐκβαλόντα σεισμῷ τοῦ θαλάμου τὸν Ἆγιν ἀπ’ ἐκείνου δὲ πλέον ἢ δέκα μηνῶν διελθόντων γενέσθαι τὸν Λεωτυχίδην. (Plutarch, Agesilaus, chapter 3 5:2)

  (플루타르코스, Agesilaus, chapter 3 5:2)

• οὗτοσ μὲν οὖν ὑπὸ τῶν μετὰ ταῦτα τιμητῶν ἐξέπεσε τῆσ βουλῆσ, ἐπιτήδειοσ εἶναι παθεῖν τοῦτο δόξασ ἢ διὰ τὴν ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ τὴν ἀκρασίαν ἐπὶ δὲ τὸν Μάριον καὶ Γάιοσ Ἑρέννιοσ μάρτυσ εἰσαχθεὶσ οὐκ ἔφη ἡ πάτριον εἶναι καταμαρτυρεῖν πελατῶν, ἀλλὰ τὸν νόμον ἀφιέναι ταύτησ τῆσ ἀνάγκησ τοὺσ πάτρωνασ οὕτωσ γάρ οἱ Ῥωμαῖοι τοὺσ προστάτασ καλοῦσι, τοῦ δ̓ Ἑρεννίων οἴκου τοὺσ Μαρίου γονεῖσ καὶ Μάριον αὐτὸν ἐξ ἀρχῆσ γεγονέναι πελάτασ. (Plutarch, Caius Marius, chapter 5 4:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 5 4:1)

유사 형태

• καταμαρτυροῦσιν (8)
• καταμαρτυρεῖ (5)
• καταμαρτυρεῖν (5)
• καταμαρτυρῆσαι (4)
• καταμαρτυρήσει (2)
• καταμαρτυροῦσι (2)
• καταμαρτυρηθεὶς (2)
• καταμαρτυρεῖται (1)
• καταμαρτυρήσουσί (1)
• καταμαρτυρηθέντ (1)
• καταμαρτυροῦμεν (1)
• καταμαρτυρεῖς (1)
• καταμαρτυρήσομέν (1)
• καταμαρτυρῶν (1)
• καταμαρτυροίη (1)
• καταμαρτυρήσῃ (1)
• καταμαρτυρουσῶν (1)
• καταμαρτυρηθέντα (1)
• καταμαρτυροῦντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.