뜻

1. to bear witness against, to have evidence given against
2. to be given against

예문

• μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλὰ μάλιστα μὲν κωλύετε αὐτὸν ταῦτα ποιεῖν, ἂν δ’ ἄρα βιάζηται ὑμᾶσ καὶ λοιδορῆται, ἐνθυμεῖσθε ὅτι αὐτὸσ ἑαυτοῦ καταμαρτυρεῖ μὴ ἐξ ἐκείνου γεγενῆσθαι. (Demosthenes, Speeches 31-40, 57:1)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 57:1)

• καὶ ὁ Ἀρχεβιάδησ εἰσ τοῦτο φαυλότητοσ ἥκει, ὥστε τοῦ Καλλίππου δημότου ὄντοσ αὐτῷ καὶ πολιτευομένου καὶ οὐκ ἰδιώτου ὄντοσ καταμαρτυρεῖ, καὶ φησὶν ἡμᾶσ μὲν ἀληθῆ λέγειν, τοῦτον δὲ ψεύδεσθαι, καὶ ταῦτα εἰδὼσ ὅτι, ἂν οὗτοσ βούληται ἐπισκήψασθαι αὐτῷ τῶν ψευδομαρτυρίων καὶ ἄλλο μηδὲν ποιῆσαι ἢ ἐξορκῶσαι, ἀνάγκη αὐτῷ ἔσται πίστιν ἐπιθεῖναι ἣν ἂν κελεύῃ οὗτοσ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 36:2)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 36:2)

• πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ψηφίσματα αὐτοῦ τὰ ἐκ τῆσ βουλῆσ καὶ <τὸ> τοῦ δήμου καταμαρτυρεῖ, διαρρήδην ἀγορεύοντα Ψήφισμα "περὶ ὧν Ἀγόρατοσ κατείρηκεν. (Lysias, Speeches, 61:1)

  (리시아스, Speeches, 61:1)

• καὶ τίσ μου καταμαρτυρεῖ, φήσει, δῶρα λαβεῖν; (Demosthenes, Speeches 11-20, 156:1)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 156:1)

• τοῦ Διὸσ ἢ ὃν ἂν ἐκεῖνοσ ἄξιον κρίνῃ ταύτησ τῆσ ὑπηρεσίασ, ἵνα μηδαμοῦ μηδὲν παραγυμνώσῃ πρὸσ τοὺσ πολλούσ, δι’ οὗ τὴν μαρτυρίαν τὴν αὑτοῦ, ἣν τῇ ἀρετῇ μαρτυρεῖ καὶ τῶν ἐκτὸσ καταμαρτυρεῖ, αὐτὸσ ἄκυρον ποιήσῃ· (Epictetus, Works, book 4, 32:3)

  (에픽테토스, Works, book 4, 32:3)

유사 형태

• καταμαρτυροῦσιν (8)
• καταμαρτυρεῖ (5)
• καταμαρτυρεῖν (5)
• καταμαρτυρῆσαι (4)
• καταμαρτυρήσει (2)
• καταμαρτυροῦσι (2)
• καταμαρτυρηθεὶς (2)
• καταμαρτυρηθέντα (1)
• καταμαρτυροῦντα (1)
• καταμαρτυρεῖται (1)
• καταμαρτυρήσουσί (1)
• καταμαρτυρηθέντ (1)
• καταμαρτυροῦμεν (1)
• καταμαρτυρεῖς (1)
• καταμαρτυρήσομέν (1)
• καταμαρτυρῶν (1)
• καταμαρτυροίη (1)
• καταμαρτυρήσῃ (1)
• καταμαρτυρουσῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.