Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμαρτυρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταμαρτυρέω καταμαρτυρήσω

Structure: κατα (Prefix) + μαρτυρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bear witness against, to have evidence given against
  2. to be given against

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαρτύρω καταμαρτύρεις καταμαρτύρει
Dual καταμαρτύρειτον καταμαρτύρειτον
Plural καταμαρτύρουμεν καταμαρτύρειτε καταμαρτύρουσιν*
SubjunctiveSingular καταμαρτύρω καταμαρτύρῃς καταμαρτύρῃ
Dual καταμαρτύρητον καταμαρτύρητον
Plural καταμαρτύρωμεν καταμαρτύρητε καταμαρτύρωσιν*
OptativeSingular καταμαρτύροιμι καταμαρτύροις καταμαρτύροι
Dual καταμαρτύροιτον καταμαρτυροίτην
Plural καταμαρτύροιμεν καταμαρτύροιτε καταμαρτύροιεν
ImperativeSingular καταμαρτῦρει καταμαρτυρεῖτω
Dual καταμαρτύρειτον καταμαρτυρεῖτων
Plural καταμαρτύρειτε καταμαρτυροῦντων, καταμαρτυρεῖτωσαν
Infinitive καταμαρτύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαρτυρων καταμαρτυρουντος καταμαρτυρουσα καταμαρτυρουσης καταμαρτυρουν καταμαρτυρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαρτύρουμαι καταμαρτύρει, καταμαρτύρῃ καταμαρτύρειται
Dual καταμαρτύρεισθον καταμαρτύρεισθον
Plural καταμαρτυροῦμεθα καταμαρτύρεισθε καταμαρτύρουνται
SubjunctiveSingular καταμαρτύρωμαι καταμαρτύρῃ καταμαρτύρηται
Dual καταμαρτύρησθον καταμαρτύρησθον
Plural καταμαρτυρώμεθα καταμαρτύρησθε καταμαρτύρωνται
OptativeSingular καταμαρτυροίμην καταμαρτύροιο καταμαρτύροιτο
Dual καταμαρτύροισθον καταμαρτυροίσθην
Plural καταμαρτυροίμεθα καταμαρτύροισθε καταμαρτύροιντο
ImperativeSingular καταμαρτύρου καταμαρτυρεῖσθω
Dual καταμαρτύρεισθον καταμαρτυρεῖσθων
Plural καταμαρτύρεισθε καταμαρτυρεῖσθων, καταμαρτυρεῖσθωσαν
Infinitive καταμαρτύρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαρτυρουμενος καταμαρτυρουμενου καταμαρτυρουμενη καταμαρτυρουμενης καταμαρτυρουμενον καταμαρτυρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαρτυρήσω καταμαρτυρήσεις καταμαρτυρήσει
Dual καταμαρτυρήσετον καταμαρτυρήσετον
Plural καταμαρτυρήσομεν καταμαρτυρήσετε καταμαρτυρήσουσιν*
OptativeSingular καταμαρτυρήσοιμι καταμαρτυρήσοις καταμαρτυρήσοι
Dual καταμαρτυρήσοιτον καταμαρτυρησοίτην
Plural καταμαρτυρήσοιμεν καταμαρτυρήσοιτε καταμαρτυρήσοιεν
Infinitive καταμαρτυρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαρτυρησων καταμαρτυρησοντος καταμαρτυρησουσα καταμαρτυρησουσης καταμαρτυρησον καταμαρτυρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμαρτυρήσομαι καταμαρτυρήσει, καταμαρτυρήσῃ καταμαρτυρήσεται
Dual καταμαρτυρήσεσθον καταμαρτυρήσεσθον
Plural καταμαρτυρησόμεθα καταμαρτυρήσεσθε καταμαρτυρήσονται
OptativeSingular καταμαρτυρησοίμην καταμαρτυρήσοιο καταμαρτυρήσοιτο
Dual καταμαρτυρήσοισθον καταμαρτυρησοίσθην
Plural καταμαρτυρησοίμεθα καταμαρτυρήσοισθε καταμαρτυρήσοιντο
Infinitive καταμαρτυρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμαρτυρησομενος καταμαρτυρησομενου καταμαρτυρησομενη καταμαρτυρησομενης καταμαρτυρησομενον καταμαρτυρησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτων δὲ τὰ μὲν πράγματα κατηγορεῖ, ἡμεῖσ δὲ καταμαρτυροῦμεν· (Lysias, Speeches, 9:3)

Synonyms

  1. to bear witness against

  2. to be given against

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION