Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμμαρτυρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμμαρτυρέω συμμαρτυρήσω

Structure: συμ (Prefix) + μαρτυρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bear witness with or in support of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμαρτύρω συμμαρτύρεις συμμαρτύρει
Dual συμμαρτύρειτον συμμαρτύρειτον
Plural συμμαρτύρουμεν συμμαρτύρειτε συμμαρτύρουσιν*
SubjunctiveSingular συμμαρτύρω συμμαρτύρῃς συμμαρτύρῃ
Dual συμμαρτύρητον συμμαρτύρητον
Plural συμμαρτύρωμεν συμμαρτύρητε συμμαρτύρωσιν*
OptativeSingular συμμαρτύροιμι συμμαρτύροις συμμαρτύροι
Dual συμμαρτύροιτον συμμαρτυροίτην
Plural συμμαρτύροιμεν συμμαρτύροιτε συμμαρτύροιεν
ImperativeSingular συμμαρτῦρει συμμαρτυρεῖτω
Dual συμμαρτύρειτον συμμαρτυρεῖτων
Plural συμμαρτύρειτε συμμαρτυροῦντων, συμμαρτυρεῖτωσαν
Infinitive συμμαρτύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαρτυρων συμμαρτυρουντος συμμαρτυρουσα συμμαρτυρουσης συμμαρτυρουν συμμαρτυρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμαρτύρουμαι συμμαρτύρει, συμμαρτύρῃ συμμαρτύρειται
Dual συμμαρτύρεισθον συμμαρτύρεισθον
Plural συμμαρτυροῦμεθα συμμαρτύρεισθε συμμαρτύρουνται
SubjunctiveSingular συμμαρτύρωμαι συμμαρτύρῃ συμμαρτύρηται
Dual συμμαρτύρησθον συμμαρτύρησθον
Plural συμμαρτυρώμεθα συμμαρτύρησθε συμμαρτύρωνται
OptativeSingular συμμαρτυροίμην συμμαρτύροιο συμμαρτύροιτο
Dual συμμαρτύροισθον συμμαρτυροίσθην
Plural συμμαρτυροίμεθα συμμαρτύροισθε συμμαρτύροιντο
ImperativeSingular συμμαρτύρου συμμαρτυρεῖσθω
Dual συμμαρτύρεισθον συμμαρτυρεῖσθων
Plural συμμαρτύρεισθε συμμαρτυρεῖσθων, συμμαρτυρεῖσθωσαν
Infinitive συμμαρτύρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαρτυρουμενος συμμαρτυρουμενου συμμαρτυρουμενη συμμαρτυρουμενης συμμαρτυρουμενον συμμαρτυρουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμαρτῦρουν συνεμαρτῦρεις συνεμαρτῦρειν*
Dual συνεμαρτύρειτον συνεμαρτυρεῖτην
Plural συνεμαρτύρουμεν συνεμαρτύρειτε συνεμαρτῦρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμαρτυροῦμην συνεμαρτύρου συνεμαρτύρειτο
Dual συνεμαρτύρεισθον συνεμαρτυρεῖσθην
Plural συνεμαρτυροῦμεθα συνεμαρτύρεισθε συνεμαρτύρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῷ δὲ τοσούτῳ χρόνῳ συμμαρτυρεῖ καὶ τὰ ἔργα. (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 6 4:1)
  • καὶ συμμαρτυρεῖν· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 23 4:2)
  • φίλτατον, συμμαρτυρῶ. (Sophocles, episode 4:31)
  • οὗτοι πλησίον τῶν βασιλείων γενόμενοι κακῶσ τε ἀλλήλουσ ἔλεγον ὡσ ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε τῶν σωμάτων ἀπείχοντο βοῇ τε μεγάλῃ χρώμενοι τὴν παρὰ τοῦ βασιλέωσ βοήθειαν ἐκάλουν ἀμφότεροι, παρόντων αὐτοῖσ συχνῶν ἐκ τῆσ συνωμοσίασ, ἀγροίκων δὴ τῷ λόγῳ, συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροισ καὶ συμμαρτυρούντων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 73 3:1)
  • "σκύλων δὲ Πυθοῖ καὶ ἀκροθινίων καὶ τροπαίων ἀναθέσεισ ἆρ’, οὐ συμμαρτυροῦσιν ὅτι τῆσ εἰσ τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν δυνάμεωσ τῷ θεῷ τούτῳ πλεῖστον μέτεστιν; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 10:13)

Synonyms

  1. to bear witness with or in support of

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION