καλιάς
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
καλιάς
καλιάδος
Structure:
καλιαδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐκ αἰεὶ θέροσ ἐσσεῖται, ποιεῖσθε καλιάσ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 57:2)
- "ἥ τε γὰρ ἱσταμένη καλιὰσ ἐνταῦθα περὶ τὴν ἅλω δι’ ἐννέα ἐτῶν οὐ φωλεώδησ τοῦ δράκοντοσ χειά, ἀλλὰ μίμημα τυραννικῆσ ἢ βασιλικῆσ ἐστιν οἰκήσεωσ· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:3)
- ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ καλιάσ τισ Ἄρεοσ ἱερὰ περὶ τὴν κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα ταῖσ πέριξ οἰκίαισ ἑώσ ἐδάφουσ, ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα τῆσ ἐπισκευῆσ, ἐν μέσῃ τῇ περικαύστῳ σποδῷ τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ τῆσ πόλεωσ διέσωσεν ἀπαθέσ, ῥόπαλον ἐκ θατέρου τῶν ἄκρων ἐπικάμπιον, οἱᾶ φέρουσι βουκόλοι καὶ νομεῖσ οἱ μὲν καλαύροπασ, οἱ δὲ λαγωβόλα καλοῦντεσ, ᾧ Ῥωμύλοσ ὀρνιθευόμενοσ διέγραφε τῶν οἰωνῶν τὰσ χώρασ, ὅτε τὴν πόλιν οἰκίζειν ἔμελλεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 2 4:1)
- Αἰνείασ δὲ τῆσ μὲν ὑὸσ τὸν τόκον ἅμα τῇ γειναμένῃ τοῖσ πατρῴοισ ἁγίζει θεοῖσ ἐν τῷ χωρίῳ τῷδ’, οὗ νῦν ἐστιν ἡ καλιάσ, καὶ αὐτὴν οἱ Λαουινιάται τοῖσ ἄλλοισ ἄβατον φυλάττοντεσ ἱερὰν νομίζουσι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 57 1:1)
- Τί δ’ ἔχει μέγα πολλοὺσ βοῦσ ἀποθανεῖν καὶ πολλὰ πρόβατα καὶ πολλὰσ καλιὰσ χελιδόνων ἢ πελαργῶν ἐμπρησθῆναι καὶ κατασκαφῆναι; (Epictetus, Works, book 1, 15:1)
- ἐπέπλεεν δὲ ἡ ἀλκυὼν τὰ ᾠὰ θάλπουσα οὐ πολὺ μείων τῆσ καλιᾶσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 40:3)
- ἐπεὶ δὲ πλέοντεσ ἀπείχομεν τῆσ καλιᾶσ ὅσον σταδίουσ διακοσίουσ, τέρατα ἡμῖν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐπεσήμανεν ὅ τε γὰρ ἐν τῇ πρύμνῃ χηνίσκοσ ἄφνω ἐπτερύξατο καὶ ἀνεβόησεν, καὶ ὁ κυβερνήτησ ὁ Σκίνθαροσ φαλακρὸσ ἤδη ὢν ἀνεκόμησεν, καὶ τὸ πάντων δὴ παραδοξότατον, ὁ γὰρ ἱστὸσ τῆσ νεὼσ ἐξεβλάστησεν καὶ κλάδουσ ἀνέφυσεν καὶ ἐπὶ τῷ ἄκρῳ ἐκαρποφόρησεν, ὁ δὲ καρπὸσ ἦν σῦκα καὶ σταφυλὴ μέλαινα, οὔπω πέπειροσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 41:1)