Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰσόθεος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἰσόθεος ἰσόθεον

Structure: ἰσοθε (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. equal to the gods, godlike

Examples

  • πολυάνδρου δ’ Ἀσίασ θούριοσ ἄρχων ἐπὶ πᾶσαν χθόνα ποιμα‐ νόριον θεῖον ἐλαύνει διχόθεν, πεζονόμον τ’ ἔκ τε θαλάσσασ, ἐχυροῖσι πεποιθὼσ στυφελοῖσ ἐφέταισ, χρυ‐ σογόνου γενεᾶσ ἰσόθεοσ φώσ. (Aeschylus, Persians, choral, antistrophe 11)
  • ὦ πόποι ἦ μεγάλασ ἀγαθᾶσ τε πο‐ λισσονόμου βιοτᾶσ ἐπεκύρσαμεν, εὖθ’ ὁ γηραιὸσ πανταρκὴσ ἀκάκασ ἄμαχοσ βασιλεὺσ ἰσόθεοσ Δαρεῖοσ ἆρχε χώρασ. (Aeschylus, Persians, choral, strophe 11)
  • εὖτε γὰρ ἰσόθεοσ Λιβύην ὑπερέπτατο Περσεὺσ Εὐρυμέδων‐‐καὶ γὰρ τὸ κάλεσκέ μιν οὔνομα μήτηρ‐‐ Γοργόνοσ ἀρτίτομον κεφαλὴν βασιλῆι κομίζων, ὅσσαι κυανέου στάγεσ αἵματοσ οὖδασ ἵκοντο, αἱ πᾶσαι κείνων ὀφίων γένοσ ἐβλάστησαν. (Apollodorus, Argonautica, book 4 24:17)
  • Σῶμα μὲν ἐν κόλποισ κατέχει τόδε γαῖα Πλάτωνοσ, ψυχὴ δ’ ἰσόθεοσ τάξιν ἔχει μακάρων. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 2)
  • σύννομοσ Ἀπόλλωνι πατὴρ ἐμόσ, ἰσόθεοσ φὼσ ἵστατο θεῖοσ Ὅμηροσ· (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 64:1)
  • ἄκουσον, ὦ τιμιωτάτη μοι θεῶν παροικῶν ἄνω τῷ τυράννῳ ^ πάνυ ἀκριβῶσ ἑώρων τὰ γιγνόμενα παρ’ αὐτῷ καί μοι ἐδόκει τότε ἰσόθεόσ τισ εἶναι· (Lucian, Cataplus, (no name) 16:3)

Synonyms

  1. equal to the gods

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION