ἴαμβος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ἴαμβος
ἰάμβου
Structure:
ἰαμβ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: From
i)a/ptw 2, because iambics were first used by the satiric poets Archilochus and Hipponax; criminosi iambi, Hor.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸ δὲ τοῦ Ἀρχιλόχου ἐκεῖνο ἤδη σοι λέγω, ὅτι τέττιγα τοῦ πτεροῦ συνείληφασ, εἴπερ τινὰ ποιητὴν ἰάμβων ἀκούεισ Ἀρχίλοχον, Πάριον τὸ γένοσ, ἄνδρα κομιδῇ ἐλεύθερον καὶ παρρησίᾳ συνόντα, μηδὲν ὀκνοῦντα ὀνειδίζειν, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα λυπήσειν ἔμελλε τοὺσ περιπετεῖσ ἐσομένουσ τῇ χολῇ τῶν ἰάμβων αὐτοῦ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 1:4)
- "ὦ κακόδαιμον ἄνθρωπε, τί βουλόμενοσ ποιητὴν λάλον παροξύνεισ ἐπὶ σεαυτὸν αἰτίασ ζητοῦντα καὶ ὑποθέσεισ τοῖσ ἰάμβοισ ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 1:6)
- πολλοῦ γε καὶ δέω σοὶ δὲ μυρία συνειδὼσ ἰάμβων ἄξια βεβιωμένα, πρὸσ ἅ μοι δοκεῖ οὐδ’ ἂν ὁ Ἀρχίλοχοσ αὐτὸσ διαρκέσαι, προσπαρακαλέσασ καὶ τὸν Σιμωνίδην καὶ τὸν Ἱππώνακτα συμποιεῖν μετ’ αὐτοῦ κἂν ἕν τι τῶν προσόντων σοι κακῶν, οὕτω σύ γε παῖδασ ἀπέφηνασ ἐν πάσῃ βδελυρίᾳ τὸν Ὀροδοκίδην καὶ τὸν Λυκάμβην καὶ τὸν Βούπαλον, τοὺσ ἐκείνων ἰάμβουσ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 2:2)
- βραχειῶν γὰρ γινομένων εἰ δύο τὰσ ἁπασῶν τελευταίασ συλλαβὰσ εἰσ μακρὰν ποιήσει τισ, ὁ Ἱππώνακτοσ ἰάμβοσ ἔσται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:13)
- ὁ δ’ ἐκ βραχείασ τε καὶ μακρᾶσ συγκείμενοσ ἐὰν μὲν τὴν ἡγουμένην λάβῃ βραχεῖαν, ἰάμβοσ καλεῖται, καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1713)
- "ἰάμβοσ ἐν τῷ περὶ διαλέκτων γράφει οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 20 1:1)
- ἄλλοι δὲ Τόρηβον πρῶτον τῇ ἁρμονίᾳ χρήσασθαι, καθάπερ Διονύσιοσ ὁ Ιἄμβοσ ἱστορεῖ. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 15 4:1)
- τῶν δὲ ῥυθμῶν ὁ μὲν ἡρῷοσ σεμνῆσ ἀλλ’ οὐ λεκτικῆσ ἁρμονίασ δεόμενοσ, ὁ δ’ ἰάμβοσ αὐτή ἐστιν ἡ λέξισ ἡ τῶν πολλῶν διὸ μάλιστα πάντων τῶν μέτρων ἰαμβεῖα φθέγγονται λέγοντεσ, δεῖ δὲ σεμνότητα γενέσθαι καὶ ἐκστῆσαι. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 8 4:1)
