Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

γαίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: γαίω

Structure: γαί (Stem) + ω (Ending)

Etym.: The Root was GAU, or GAV, cf. gau=ros, Lat. gaudium.

Sense

  1. to exult

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γαίω γαίεις γαίει
Dual γαίετον γαίετον
Plural γαίομεν γαίετε γαίουσιν*
SubjunctiveSingular γαίω γαίῃς γαίῃ
Dual γαίητον γαίητον
Plural γαίωμεν γαίητε γαίωσιν*
OptativeSingular γαίοιμι γαίοις γαίοι
Dual γαίοιτον γαιοίτην
Plural γαίοιμεν γαίοιτε γαίοιεν
ImperativeSingular γαίε γαιέτω
Dual γαίετον γαιέτων
Plural γαίετε γαιόντων, γαιέτωσαν
Infinitive γαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γαιων γαιοντος γαιουσα γαιουσης γαιον γαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γαίομαι γαίει, γαίῃ γαίεται
Dual γαίεσθον γαίεσθον
Plural γαιόμεθα γαίεσθε γαίονται
SubjunctiveSingular γαίωμαι γαίῃ γαίηται
Dual γαίησθον γαίησθον
Plural γαιώμεθα γαίησθε γαίωνται
OptativeSingular γαιοίμην γαίοιο γαίοιτο
Dual γαίοισθον γαιοίσθην
Plural γαιοίμεθα γαίοισθε γαίοιντο
ImperativeSingular γαίου γαιέσθω
Dual γαίεσθον γαιέσθων
Plural γαίεσθε γαιέσθων, γαιέσθωσαν
Infinitive γαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γαιομενος γαιομενου γαιομενη γαιομενης γαιομενον γαιομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓γαιον έ̓γαιες έ̓γαιεν*
Dual ἐγαίετον ἐγαιέτην
Plural ἐγαίομεν ἐγαίετε έ̓γαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγαιόμην ἐγαίου ἐγαίετο
Dual ἐγαίεσθον ἐγαιέσθην
Plural ἐγαιόμεθα ἐγαίεσθε ἐγαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χειρὶ δὲ γαίησ οὔδεϊ κόλπον ἄραξε καὶ οὐκ ἐφράσσατο πέρην· (Colluthus, Rape of Helen, book 121)
  • τῷ δὲ βαθυκλήροιο διὰ χθονὸσ Αἱμονιήων ἐξαπίνησ ἀνέτελλεν Ἀχαιίδοσ ἄνθεα γαίησ, Φθίη βωτιάνειρα καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη. (Colluthus, Rape of Helen, book 1109)
  • τὴν δ’ ἑτέρην προτέρην μὲν ἐγείνατο Νὺξ ἐρεβεννή, θῆκε δέ μιν Κρονίδησ ὑψίζυγοσ, αἰθέρι ναίων, γαίησ ἐν ῥίζῃσι, καὶ ἀνδράσι πολλὸν ἀμείνω· (Hesiod, Works and Days, Book WD 4:6)
  • αὐτίκα δ’ ἐκ γαίησ πλάσσεν κλυτὸσ Ἀμφιγυήεισ παρθένῳ αἰδοίῃ ἴκελον Κρονίδεω διὰ βουλάσ· (Hesiod, Works and Days, Book WD 11:3)
  • ἔνθ’ ἤτοι τοὺσ μὲν θανάτου τέλοσ ἀμφεκάλυψε, τοῖσ δὲ δίχ’ ἀνθρώπων βίοτον καὶ ἤθε’ ὀπάσσασ Ζεὺσ Κρονίδησ κατένασσε πατὴρ ἐσ πείρατα γαίησ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 20:3)

Synonyms

  1. to exult

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION