Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἑρμῆσ δ’ οὐκ ἀπίθησεν, ἄφαρ δ’ ὑπὸ κεύθεα γαίησ ἐσσυμένωσ κατόρουσε λιπὼν ἕδοσ Οὐλύμποιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 35:2)
εἰ δ’ ἐπάσω, πάλιν αὖτισ ἰοῦσ’ ὑπ[ὸ κεύθεσι γαίησ] οἰκήσεισ ὡρέων τρίτατον μέρ[οσ εἰσ ἐνιαυτόν,] τὰσ δὲ δύω παρ’ ἐμοί τε καὶ [ἄλλοισ ἀθανά]τοισιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 41:1)
ὡσ δέ μ’ ἀναρπάξασ Κρονίδεω πυκινὴν διὰ μῆτιν ᾤχετο πατρὸσ ἐμοῖο, φέρων ὑπὸ κεύθεα γαίησ, ἐξερέω, καὶ πάντα διίξομαι, ὡσ ἐρεείνεισ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 42:5)
οὐδὲ σύ γε ζώουσα κακὸν δήλημα βροτοῖσιν ἔσσεαι, οἳ γαίησ πολυφόρβου καρπὸν ἔδοντεσ ἐνθάδ’ ἀγινήσουσι τεληέσσασ ἑκατόμβασ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 21:2)
τὸν δ’ ἦ τοι εἱώσ μὲν ἔχεν πολυήρατοσ ἥβη, Ηοἶ τερπόμενοσ χρυσοθρόνῳ, ἠριγενείῃ ναῖε παρ’ Ὠκεανοῖο ῥοῇσ ἐπὶ πείρασι γαίησ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 24:5)
ἀμφὶ Ποσειδάωτα, μέγαν θεόν, ἄρχομ’ ἀείδειν, γαίησ κινητῆρα καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσησ, πόντιον, ὅσθ’ Ἑλικῶνα καὶ εὐρείασ ἔχει Αἰγάσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ποσειδῶνα 2:1)
ἥλιον ὑμνεῖν αὖτε Διὸσ τέκοσ ἄρχεο Μοῦσα, Καλλιόπη, φαέθοντα, τὸν Εὐρυφάεσσα βοῶπισ γείνατο Γαίησ παιδὶ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥλιον 2:1)
ἀλλ’ ἄρρηκτοσ ἄκαμπτοσ ἐδύσετο νειόθι γαίησ, θεινόμενοσ στιβαρῇσι καταΐγδην ἐλάτῃσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 2:7)
πόθι τόσσον ὅμιλον ἡρώων γαίησ Παναχαιίδοσ ἔκτοθι βάλλει;
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 5:19)
ἦ τέ οἱ ἠε͂ν βέλτερον, εἰ τὸ πάροιθεν ἐνὶ κτερέεσσιν ἐλυσθεὶσ νειόθι γαίησ κεῖτο, κακῶν ἔτι νῆισ ἀέθλων.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 5:27)
αὐτὰρ Ιἤσων δακρυόεισ γαίησ ἀπὸ πατρίδοσ ὄμματ’ ἔνεικεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:14)
καὶ δ’ αὐτοὺσ γαίησ τε καὶ ἄστεοσ, αἴ κ’ ἐθέλωσιν, κέκλεο θαρσαλέωσ ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 13:8)
καὶ δ’ αὐτοὺσ γαίησ τε καὶ ἄστεοσ, αἴ κ’ ἐθέλητε, κέκλεται αὐτίκα νῦν ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 13:14)
ἀμφὶ δὲ φύλλοισ στεψάμενοι δρυΐνοισι θυηπολίησ ἐμέλοντο Μητέρα Δινδυμίην πολυπότνιαν ἀγκαλέοντεσ, ἐνναέτιν Φρυγίησ, Τιτίην θ’ ἅμα Κύλληνόν τε, οἳ μοῦνοι πολέων μοιρηγέται ἠδὲ πάρεδροι Μητέροσ Ἰδαίησ κεκλήαται, ὅσσοι ἐάσιν Δάκτυλοι Ἰδαῖοι Κρηταιέεσ, οὕσ ποτε νύμφη Ἀγχιάλη Δικταῖον ἀνὰ σπέοσ ἀμφοτέρῃσιν δραξαμένη γαίησ Οἰαξίδοσ ἐβλάστησεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 19:29)
τῆμοσ ἄρ’ οἵγ’ ἀφίκοντο Κιανίδοσ ἤθεα γαίησ ἀμφ’ Ἀργανθώνειον ὄροσ προχοάσ τε Κίοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION