Sense

1. the chief of a fu_lh/, a phylarch, tribunus
2. the commander of the cavalry furnished by each tribe

Examples

• ὁ δὲ Φύλαρχοσ Ἀμύκλα θυγατέρα, Δάφνην τοὔνομά, φησιν ὑποφεύγουσαν Ἀπόλλωνα βουλόμενον αὐτῇ μιγῆναι, καὶ μεταβαλοῦσαν εἰσ τὸ φυτόν, ἐν τιμῇ τοῦ θεοῦ γενέσθαι καὶ μαντικὴν λαβεῖν δύναμιν. (Plutarch, Agis, chapter 9 2:2)
• ὡσ Διειτρέφησ γε πυτιναῖα μόνον ἔχων πτερὰ ᾑρέθη φύλαρχοσ, εἶθ’ ἵππαρχοσ, εἶτ’ ἐξ οὐδενὸσ μεγάλα πράττει κἀστὶ νυνὶ ξουθὸσ ἱππαλεκτρυών. (Aristophanes, Birds, Parabasis, antepirrheme6)
• καὶ Φύλαρχοσ δ’ ἐν τετάρτῃ ἑωρακέναι τινὰσ πολλαχοῦ τὸν θεὸν ὕσαντα ἰχθύσι, πολλάκισ δὲ καὶ γυρίνοισ τοῦ αὐτοῦ συμβαίνοντοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 6 2:2)
• ἔπεμψαν γὰρ οὗτοι μὲν, ὥσ φησιν Ἡρόδοτοσ, ὄρνιν καὶ ὀιστὸν καὶ βάτραχον ἀλλ’ ὅ γε Πάτροκλοσ, ὡσ διὰ τῆσ τρίτησ τῶν ἱστοριῶν φησιν ὁ Φύλαρχοσ, πεμφθέντων τῶν προειρημένων σύκων καὶ ἰχθύων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 92)
• Φύλαρχοσ δὲ Σανδρόκοττόν φησι τὸν Ἰνδῶν βασιλέα Σελεύκῳ μεθ’ ὧν ἔπεμψε δώρων ἀποστεῖλαί τινασ δυνάμεισ στυτικὰσ τοιαύτασ ὡσ ὑπὸ τοὺσ πόδασ τιθεμένασ τῶν συνουσιαζόντων οἷσ μὲν ὁρμὰσ ἐμποιεῖν ὀρνίθων δίκην οὓσ δὲ καταπαύειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 32 2:4)

Similar forms

• Φύλαρχος (48)
• φυλάρχους (21)
• φυλάρχων (15)
• φυλάρχοις (10)
• φύλαρχον (8)
• φύλαρχοι (8)
• Φύλαρχός (5)
• Φυλάρχου (4)
• Φυλάρχῳ (3)
• φύλαρχοί (2)
• φυλαρχεῖν (2)
• φυλαρχῆσαι (1)
• φυλάρχην (1)
• φυλαρχίαι (1)
• φυλαρχοῦντ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.