뜻

2. 침묵하다, 조용하다, 진정시키다, 조용히 시키다, 차분하게 하다, 가라앉히다

1. to use words of good omen
2. to avoid all unlucky words, male ominatis parcere verbis, to keep a religious silence, hush! be still!
3. to shout in praise or honour of, in triumph
4. to honour by praise, speak well of
5. to sound triumphantly

예문

• ὕστερον δὲ πρεσβύτην πολλάκισ ἐστρατευμένον ἀγόμενον ἐσ δουλείαν ὑπὸ τοῦ δανειστοῦ γνωρίσασ, ἀπέδωκε τὸ χρέοσ ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τῷδε εὐφημούμενοσ πᾶσιν ἠφίει τοῖσ ἑαυτοῦ χρήσταισ τὰ ὀφλήματα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7:7)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:7)

유사 형태

• εὐφημίας (63)
• εὐφημίαν (49)
• εὐφήμει (28)
• εὐφημεῖν (23)
• εὔφημος (21)
• εὔφημον (18)
• εὐφημίᾳ (15)
• Εὐφήμου (13)
• εὐφημία (12)
• εὔφημα (12)
• εὐφημιῶν (11)
• Εὐφήμιος (10)
• εὐφήμως (8)
• εὐφημίαις (7)
• εὐφημίαι (7)
• εὐφημεῖτε (7)
• εὐφήμοις (6)
• εὐφήμουν (6)
• εὔφημοι (4)
• εὐφημήσεις (2)
• Εὔφημός (2)
• εὐφήμων (2)
• Εὐφήμοιο (2)
• εὐφημότατα (2)
• εὐφήμους (2)
• Εὐφήμιον (2)
• εὐφημῶν (2)
• εὐφημότατ (2)
• εὐφήμῳ (2)
• εὔφημ (1)
• Εὐφήμην (1)
• Εὐφήμιε (1)
• εὐφημῶμεν (1)
• Εὐφημιάς (1)
• εὐφημοῦσι (1)
• εὐφημέειν (1)
• εὐφημῆσαί (1)
• εὐφημῇ (1)
• Εὐφημίδου (1)
• εὐφημῶ (1)
• εὐφημεῖ (1)
• εὐφημήσας (1)
• εὐφημισμὸν (1)
• Εὐφήμης (1)
• εὐφήμοισι (1)
• εὐφημοῦν (1)
• εὐφημήσῃ (1)
• Εὐφημίδης (1)
• εὐφήμησαν (1)
• Εὐφημίου (1)
• εὔφημόν (1)
• εὐφημοῦντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.