Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδοκιμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδοκιμέω

Structure: εὐδοκιμέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: the augm. is omitted in ionic

Sense

  1. to be of good repute, to be held in esteem, honoured, famous, popular, to be distinguished, to have influence

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμεῖς εὐδοκιμεῖ
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμεῖτον
Plural εὐδοκιμοῦμεν εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμῇς εὐδοκιμῇ
Dual εὐδοκιμῆτον εὐδοκιμῆτον
Plural εὐδοκιμῶμεν εὐδοκιμῆτε εὐδοκιμῶσιν*
OptativeSingular εὐδοκιμοῖμι εὐδοκιμοῖς εὐδοκιμοῖ
Dual εὐδοκιμοῖτον εὐδοκιμοίτην
Plural εὐδοκιμοῖμεν εὐδοκιμοῖτε εὐδοκιμοῖεν
ImperativeSingular εὐδοκίμει εὐδοκιμείτω
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμείτων
Plural εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμούντων, εὐδοκιμείτωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμων εὐδοκιμουντος εὐδοκιμουσα εὐδοκιμουσης εὐδοκιμουν εὐδοκιμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμοῦμαι εὐδοκιμεῖ, εὐδοκιμῇ εὐδοκιμεῖται
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμεῖσθον
Plural εὐδοκιμούμεθα εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμοῦνται
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶμαι εὐδοκιμῇ εὐδοκιμῆται
Dual εὐδοκιμῆσθον εὐδοκιμῆσθον
Plural εὐδοκιμώμεθα εὐδοκιμῆσθε εὐδοκιμῶνται
OptativeSingular εὐδοκιμοίμην εὐδοκιμοῖο εὐδοκιμοῖτο
Dual εὐδοκιμοῖσθον εὐδοκιμοίσθην
Plural εὐδοκιμοίμεθα εὐδοκιμοῖσθε εὐδοκιμοῖντο
ImperativeSingular εὐδοκιμοῦ εὐδοκιμείσθω
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμείσθων
Plural εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμείσθων, εὐδοκιμείσθωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμουμενος εὐδοκιμουμενου εὐδοκιμουμενη εὐδοκιμουμενης εὐδοκιμουμενον εὐδοκιμουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐπιστήσουσι πόδα, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα βουλὴ εὐδοκιμεῖται. (Septuagint, Liber Sirach 40:25)
  • τοιγαροῦν ἐντράπητε ἐπὶ τῷ ρήματί μου. οὐ γάρ ἐστι πᾶσαν αἰσχύνην διαφυλάξαι καλόν, καὶ οὐ πάντα πᾶσιν ἐν πίστει εὐδοκιμεῖται. (Septuagint, Liber Sirach 41:16)
  • τοιγαροῦν οὐκέτι σύ, ὦ Ἄπολλον, εὐδοκιμεῖσ, ἀλλὰ ἤδη πᾶσ λίθοσ καὶ πᾶσ βωμὸσ χρησμῳδεῖ, ὃσ ἂν ἐλαίῳ περιχυθῇ καὶ στεφάνουσ ἔχῃ καὶ γόητοσ ἀνδρὸσ εὐπορήσῃ, οἱοῖ πολλοὶ εἰσιν. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 12:2)
  • οὐδεὶσ γὰρ ἂν ἀγαθὸσ κακῶν αἴτιοσ γένοιτο τῷ πλησίον, ἀλλ’ ἔστιν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀφ’ ὧν εὖ ποιοῦσιν αὐτοὶ τοὺσ φίλουσ, οὐκ ἀφ’ ὧν τοὺσ ἄλλουσ ἀδικοῦντεσ αἰτιῶνται καὶ μισεῖσθαι παρασκευάζουσιν, εὐδοκιμεῖν δόξαν εὐνοίασ προσλαβόντεσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 7:3)
  • εὐθὺσ ἀνατέτραπται καὶ παρασέσυρται καὶ τὸ τελευταῖον ἀτίμωσ ἐξέωσται, ὁ δὲ κολακευτικώτεροσ καὶ πρὸσ τὰσ τοιαύτασ κακοηθείασ πιθανώτεροσ εὐδοκιμεῖ· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 10:6)

Synonyms

  1. to be of good repute

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION