Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 157:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 157:)

καίτοιπότερον θῇ τισ αὐτοὺσ ἀνταγωνιστὰσ ὑμῶν, ὥσπερ ἀξιοῦσιν, ἢ μᾶλλον, ὃ τῷ παντὶ βέλτιον καὶ δικαιότερον, καὶ τούτουσ καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ πάντασ τοὺσ ὁμοίουσ μέροσ ὑμέτερον ἢ ὑμᾶσ ἐκείνων; ἀλλ’ οὔτε τοὺσ ἀνταγωνιστὰσ ἁμαρτάνοντασ εὔλογόν ἐστι μιμεῖσθαι, τοὐναντίον δὲ τοσούτῳ μᾶλλον κατορθοῦν, ἵνα τῷ παντὶφαίνησθε προέχοντεσ αὐτῶν, καὶ μὴ μόνον διὰ τὴν ἐκείνων κακίαν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν εὐδοκιμῆτε· οὔτε τοὺσ οἰκείουσ καὶ προσήκοντασ, ἀλλὰ μάλιστα μὲν κωλύειν, εἰ δ’ οὖν, αὐτούσ γε πειρᾶσθαι τοῖσ ἑαυτῶν ἔργοισ τὰ ἁμαρτήματα ἐκείνων ἐλάττω ποιεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION