ἐπόπτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπόπτης
ἐπόπτου
Structure:
ἐποπτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: e)po/yomai, fut. of e)fora/w
Sense
- an overseer, watcher, a spectator
- one admitted to the highest mysteries
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- α καὶ γενηθεῖσα ἐπιφανήσ, ἐπικαλεσαμένη τῶν πάντων ἐπόπτην Θεὸν καὶ σωτῆρα, παρέλαβε τὰσ δύο ἅβρασ. καὶ τῇ μὲν μιᾷ ἐπηρείδετο ὡσ τρυφερευομένη, ἡ δὲ ἑτέρα ἐπηκολούθει κουφίζουσα τὴν ἔνδυσιν αὐτῆσ, (Septuagint, Liber Esther 5:2)
- αὐτὸσ γὰρ ὁ τὴν κατοικίαν ἐπουράνιον ἔχων, ἐπόπτησ ἐστὶ καὶ βοηθὸσ ἐκείνου τοῦ τόπου καὶ τοὺσ παραγινομένουσ ἐπὶ κακώσει τύπτων ἀπόλλυσι. (Septuagint, Liber Maccabees II 3:39)
- οὕπω γὰρ τὴν τοῦ Παντοκράτοροσ ἐπόπτου Θεοῦ, κρίσιν ἐκπέφευγασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:35)
- Ἐνταῦθα ὁ πάντων ἐπόπτησ Θεὸσ καὶ πρὸ πάντων ἅγιοσ ἐν ἁγίοισ εἰσακούσασ τῆσ ἐνθέσμου λιτανείασ, τὸν ὕβρει καὶ θράσει μεγάλωσ ἐπῃρμένον ἐμάστιξεν αὐτόν, (Septuagint, Liber Maccabees III 2:21)
- περὶ δὲ τῆσ ὑπὸ Ιἕρωνοσ τοῦ Συρακοσίου κατασκευασθείσησ νεώσ, ἧσ καὶ Ἀρχιμήδησ ἦν ὁ γεωμέτρησ ἐπόπτησ, οὐκ ἄξιον εἶναι κρίνω σιωπῆσαν, σύγγραμμα ἐκδόντοσ Μοσχίωνόσ τινοσ, ᾧ οὐ παρέργωσ ἐνέτυχον ὑπογυίωσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 401)
- καὶ σὺ δὴ πόνων ἐμῶν ἥκεισ ἐπόπτησ; (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 1:3)
