Hellas Alive Dictionary - επικρατεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπικρατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικρατέω ἐπικρατήσω

Structure: ἐπι (Prefix) + κρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to rule over, to have or hold power
to prevail in battle, be victorious, conquer
to prevail over, get the mastery of, to become master of
to be superior

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπικράτω	ἐπικράτεις	ἐπικράτει
	Dual		ἐπικράτειτον	ἐπικράτειτον
	Plural	ἐπικράτουμεν	ἐπικράτειτε	ἐπικράτουσιν*
Subjunctive	Singular	ἐπικράτω	ἐπικράτῃς	ἐπικράτῃ
	Dual		ἐπικράτητον	ἐπικράτητον
	Plural	ἐπικράτωμεν	ἐπικράτητε	ἐπικράτωσιν*
Optative	Singular	ἐπικράτοιμι	ἐπικράτοις	ἐπικράτοι
	Dual		ἐπικράτοιτον	ἐπικρατοίτην
	Plural	ἐπικράτοιμεν	ἐπικράτοιτε	ἐπικράτοιεν
Imperative	Singular		ἐπικρᾶτει	ἐπικρατεῖτω
	Dual		ἐπικράτειτον	ἐπικρατεῖτων
	Plural		ἐπικράτειτε	ἐπικρατοῦντων, ἐπικρατεῖτωσαν
Infinitive		ἐπικράτειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπικρατων ἐπικρατουντος	ἐπικρατουσα ἐπικρατουσης	ἐπικρατουν ἐπικρατουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπικράτουμαι	ἐπικράτει, ἐπικράτῃ	ἐπικράτειται
	Dual		ἐπικράτεισθον	ἐπικράτεισθον
	Plural	ἐπικρατοῦμεθα	ἐπικράτεισθε	ἐπικράτουνται
Subjunctive	Singular	ἐπικράτωμαι	ἐπικράτῃ	ἐπικράτηται
	Dual		ἐπικράτησθον	ἐπικράτησθον
	Plural	ἐπικρατώμεθα	ἐπικράτησθε	ἐπικράτωνται
Optative	Singular	ἐπικρατοίμην	ἐπικράτοιο	ἐπικράτοιτο
	Dual		ἐπικράτοισθον	ἐπικρατοίσθην
	Plural	ἐπικρατοίμεθα	ἐπικράτοισθε	ἐπικράτοιντο
Imperative	Singular		ἐπικράτου	ἐπικρατεῖσθω
	Dual		ἐπικράτεισθον	ἐπικρατεῖσθων
	Plural		ἐπικράτεισθε	ἐπικρατεῖσθων, ἐπικρατεῖσθωσαν
Infinitive		ἐπικράτεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐπικρατουμενος ἐπικρατουμενου	ἐπικρατουμενη ἐπικρατουμενης	ἐπικρατουμενον ἐπικρατουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπεκρᾶτουν	ἐπεκρᾶτεις	ἐπεκρᾶτειν*
	Dual		ἐπεκράτειτον	ἐπεκρατεῖτην
	Plural	ἐπεκράτουμεν	ἐπεκράτειτε	ἐπεκρᾶτουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπεκρατοῦμην	ἐπεκράτου	ἐπεκράτειτο
	Dual		ἐπεκράτεισθον	ἐπεκρατεῖσθην
	Plural	ἐπεκρατοῦμεθα	ἐπεκράτεισθε	ἐπεκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὡσ δ’ οἱ τὸν Πειραιέα καὶ τὴν Μουνιχίαν ἔχοντεσ, ἀποστάντοσ ἅπαντοσ τοῦ δήμου πρὸσ αὐτούσ, ἐπεκράτουν τῷ πολέμῳ, τότε καταλύσαντεσ τοὺσ δέκα τοὺσ πρώτουσ αἱρεθέντασ ἄλλουσ εἵλοντο δέκα τοὺσ βελτίστουσ εἶναι δοκοῦντασ, ἐφ’ ὧν συνέβη καὶ τὰσ διαλύσεισ γενέσθαι καὶ κατελθεῖν τὸν δῆμον, συναγωνιζομένων καὶ προθυμουμένων τούτων. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 38 3:1)
τέλοσ δὲ πέμψαντεσ ἱκετηρίασ παρέδωκαν ἑαυτοὺσ καὶ πόλεισ καὶ νήσουσ ὧν ἐπεκράτουν ἐντειχισάμενοι, χαλεπὰσ βιασθῆναι καὶ δυσπροσπελάστουσ. (Plutarch, Pompey, chapter 28 1:3)
ἥ τε ἀνάγκη ἱκανὴ οὖσα τοῖσ ἀπορουμένοισ βίου τόλμαν παρασχεῖν ἡγεμών τε καὶ διδάσκαλοσ τοῦ παντὸσ κινδυνεύματοσ αὐτοῖσ ἐγίνετο, ὥστε οὐ χαλεπῶσ ὅπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 25 1:2)
ἀγὼν μὲν ἐκ παρατάξεωσ οὐδεὶσ αὐτοῖσ ἔτι πρὸσ ἀλλήλουσ συνέστη, καταδρομαὶ δὲ τῆσ ὁμόρου χώρασ ὑπ’ ἀμφοτέρων ἐγίνοντο συνεχεῖσ καὶ συμπλοκαὶ τῶν περιπόλων τῆσ γῆσ ἱππέων τε καὶ ψιλῶν, ἐν αἷσ ἐπεκράτουν ὡσ τὰ πολλὰ Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον ἔχοντεσ ἐν τοῖσ ἐπικαίροισ φρουρίοισ ὑποκαθημένην, ἧσ ὁ Τυρρηνὸσ Ταρκύνιοσ ἡγεῖτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 39 3:1)
ἦν τε, ὡσ καὶ πρότερον ἔφην, παραπλήσιοσ αὐτοῖσ ὁ τοῦ ἀγῶνοσ τρόποσ, καὶ οὔτε ἡ σοφία καὶ ἡ ἐμπειρία Ῥωμαίων περὶ τὰσ μάχασ, ᾗ χρώμενοι τὰ πολλὰ ἐπεκράτουν, οὔτε τὸ καρτερικὸν καὶ ταλαίπωρον ἐν τοῖσ πόνοισ διὰ πολλῶν ἠσκημένον ἀγώνων ἐπεκράτει· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 84 3:2)

Synonyms

to rule over
- αὐθεντέω (to have full power over)
- αἰσυμνάω (to rule over)
- σκηπτροφορέω (to rule over)
to prevail in battle
- νῑκάω (I conquer, prevail, win)
- καταγωνίζομαι (to struggle against, prevail against, conquer)
to prevail over
- κατακρατέω (to prevail over, to prevail, gain the mastery)
to be superior
- νῑκάω (I prevail, I am superior)
- νῑκάω ( I prevail)

πρυμνόν (the lower part)
πρυμνός (hindmost)
διαπρό (right through)
ἀί̈σσω (I move quickly)
αὐτοσχεδόν (near at hand)
αὐτοκασίγνητος (an own brother)
κραδάω (to shake)
κυδάλιμος (glorious)
φιτρός (a block of wood)
γηθόσυνος (joyful)
εὔπηκτος (well-built)
νευστάζω (to nod)
θεόφιν ()
δαίζω (to cleave asunder)
λιγέως ()
παμφαίνω (to shine or beam brightly)
ἄορ (a hanger)
ἠιών (a sea-bank)
ἤιος ()
ἠέριος (early)
θεεῖος ()
θέειον ()
γέντο (he grasped)
ζωστήρ (a girdle)
λίς (a lion)
εἶδαρ (food)
ἐύ̈ς (good)
εὐσταθέω (to be steady)
ὑψόσε (aloft)
κοτέω (to bear a grudge against)

Derived

ἀποκρατέω (to exceed all others)
διακρατέω (to hold fast, hold one's own)
κατακρατέω (to prevail over, to prevail, gain the mastery)
κρατέω (I rule, command, I conquer)
συγκρατέω (to keep, together)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπικρατέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to rule over

to prevail in battle

to prevail over

to be superior

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐπικρατέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to rule over

to prevail in battle

to prevail over

to be superior

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어