Ancient Greek-English Dictionary Language

εἰσαναβαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εἰσαναβαίνω

Structure: εἰσαναβαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go up to or into

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσαναβαίνω εἰσαναβαίνεις εἰσαναβαίνει
Dual εἰσαναβαίνετον εἰσαναβαίνετον
Plural εἰσαναβαίνομεν εἰσαναβαίνετε εἰσαναβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular εἰσαναβαίνω εἰσαναβαίνῃς εἰσαναβαίνῃ
Dual εἰσαναβαίνητον εἰσαναβαίνητον
Plural εἰσαναβαίνωμεν εἰσαναβαίνητε εἰσαναβαίνωσιν*
OptativeSingular εἰσαναβαίνοιμι εἰσαναβαίνοις εἰσαναβαίνοι
Dual εἰσαναβαίνοιτον εἰσαναβαινοίτην
Plural εἰσαναβαίνοιμεν εἰσαναβαίνοιτε εἰσαναβαίνοιεν
ImperativeSingular εἰσανάβαινε εἰσαναβαινέτω
Dual εἰσαναβαίνετον εἰσαναβαινέτων
Plural εἰσαναβαίνετε εἰσαναβαινόντων, εἰσαναβαινέτωσαν
Infinitive εἰσαναβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσαναβαινων εἰσαναβαινοντος εἰσαναβαινουσα εἰσαναβαινουσης εἰσαναβαινον εἰσαναβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσαναβαίνομαι εἰσαναβαίνει, εἰσαναβαίνῃ εἰσαναβαίνεται
Dual εἰσαναβαίνεσθον εἰσαναβαίνεσθον
Plural εἰσαναβαινόμεθα εἰσαναβαίνεσθε εἰσαναβαίνονται
SubjunctiveSingular εἰσαναβαίνωμαι εἰσαναβαίνῃ εἰσαναβαίνηται
Dual εἰσαναβαίνησθον εἰσαναβαίνησθον
Plural εἰσαναβαινώμεθα εἰσαναβαίνησθε εἰσαναβαίνωνται
OptativeSingular εἰσαναβαινοίμην εἰσαναβαίνοιο εἰσαναβαίνοιτο
Dual εἰσαναβαίνοισθον εἰσαναβαινοίσθην
Plural εἰσαναβαινοίμεθα εἰσαναβαίνοισθε εἰσαναβαίνοιντο
ImperativeSingular εἰσαναβαίνου εἰσαναβαινέσθω
Dual εἰσαναβαίνεσθον εἰσαναβαινέσθων
Plural εἰσαναβαίνεσθε εἰσαναβαινέσθων, εἰσαναβαινέσθωσαν
Infinitive εἰσαναβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσαναβαινομενος εἰσαναβαινομενου εἰσαναβαινομενη εἰσαναβαινομενης εἰσαναβαινομενον εἰσαναβαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρησμὸσ ἐν τοῖσ Θήσεωσ βίοισ ἀναφερόμενοσ ὄλβιοσ οὗτοσ ἀνήρ, ὃσ νῦν κατὰ λάινον οὐδὸν Φοίβου Ἀπόλλωνοσ χρηστήριον εἰσαναβαίνει, ἤλυθεν εὐνομίην διζήμενοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 771)
  • Ζῆνα δὲ θὲσ Κλεόβουλον, ὃσ οὐρανὸν εἰσαναβαίνειν, τὸ ψολόεν κατέχων ἐν χερὶ πῦρ, ἔλαχεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 328 1:2)
  • αἴ κέν μοι δώῃ Ζεύσ τ’ αἰγίοχοσ καὶ Ἀθήνη Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, πρώτῳ τοι μετ’ ἐμὲ πρεσβήϊον ἐν χερὶ θήσω, ἢ τρίποδ’ ἠὲ δύω ἵππουσ αὐτοῖσιν ὄχεσφιν ἠὲ γυναῖχ’, ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχοσ εἰσαναβαίνοι. (Homer, Iliad, Book 8 30:8)

Synonyms

  1. to go up to or into

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION