Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δωδέκατος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δωδέκατος δωδεκάτη δωδέκατον

Structure: δωδεκατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (ordinal) twelfth

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δωδέκατος δωδεκάτη δωδέκατον
Genitive δωδεκάτου δωδεκάτης δωδεκάτου
Dative δωδεκάτῳ δωδεκάτῃ δωδεκάτῳ
Accusative δωδέκατον δωδεκάτην δωδέκατον
Vocative δωδέκατε δωδεκάτη δωδέκατον
DualN/A/V δωδεκάτω δωδεκάτᾱ δωδεκάτω
G/D δωδεκάτοιν δωδεκάταιν δωδεκάτοιν
PluralNominative δωδέκατοι δωδεκάται δωδέκατα
Genitive δωδεκάτων δωδεκατῶν δωδεκάτων
Dative δωδεκάτοις δωδεκάταις δωδεκάτοις
Accusative δωδεκάτους δωδεκάτᾱς δωδέκατα
Vocative δωδέκατοι δωδεκάται δωδέκατα
Positive Comparative Superlative
Adjective δωδέκατος δωδεκάτου δωδεκατότερος δωδεκατοτέρου δωδεκατότατος δωδεκατοτάτου
Adverb δωδεκάτως δωδεκατότερον δωδεκατότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῷ Ἐλιαβὶ ὁ ἑνδέκατοσ, τῷ Ἰακὶμ ὁ δωδέκατοσ, (Septuagint, Liber I Paralipomenon 24:12)
  • ὁ δωδέκατοσ Ἀσαβία, υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἀδελφοὶ αὐτοῦ δεκαδύο. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 25:19)
  • ὁ δωδέκατοσ εἰσ τὸν μῆνα τὸν δωδέκατον Χολδία ὁ ἐκ Νετωφαθὶ τῷ Γοθονιήλ, καὶ ἐπὶ τῆσ διαιρέσεωσ αὐτοῦ εἴκοσι καὶ τέσσαρεσ χιλιάδεσ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 27:15)
  • μετεκίνησε δὲ καὶ τὴν τάξιν τῶν μηνῶν τὸν γάρ Μάρτιον πρῶτον ὄντα τρίτον ἔταξε, πρῶτον δὲ τὸν Ιἀνουάριον, ὃσ ἦν ἑνδέκατοσ ἐπὶ Ῥωμύλου, δωδέκατοσ δὲ καὶ τελευταῖοσ ὁ Φεβρουάριοσ, ᾧ νῦν δευτέρῳ χρῶνται. (Plutarch, Numa, chapter 18 3:2)
  • ἐνδοξοτέραν δὲ ταύτην ἐποίησεν ἡ μεταβολὴ τῶν πραγμάτων, ὁ γὰρ καταλύσασ τὸ τῆσ Σπάρτησ ἀξίωμα καὶ παύσασ ἄρχοντασ αὐτοὺσ γῆσ τε καὶ θαλάττησ πόλεμοσ ἐξ ἐκείνησ ἐγένετο τῆσ νυκτόσ, ἐν ᾗ Πελοπίδασ οὐ φρούριον, οὐ τεῖχοσ, οὐκ ἀκρόπολιν καταλαβών, ἀλλ’ εἰσ οἰκίαν δωδέκατοσ κατελθών, εἰ δεῖ μεταφορᾷ τὸ ἀληθὲσ εἰπεῖν, ἔλυσε καὶ διέκοψε τοὺσ δεσμοὺσ τῆσ Λακεδαιμονίων ἡγεμονίασ, ἀλύτουσ καὶ ἀρρήκτουσ εἶναι δοκοῦντασ. (Plutarch, Pelopidas, chapter 13 4:1)

Synonyms

  1. twelfth

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION