Hellas Alive Dictionary - δυσκατεργαστος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσκατέργαστος δυσκατέργαστον

Structure: δυσκατεργαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = duskata/praktos, Xen.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δυσκατέργαστος δυσκατεργάστου	δυσκατεργαστότερος δυσκατεργαστοτέρου	δυσκατεργαστότατος δυσκατεργαστοτάτου
Adverb	δυσκατεργάστως	δυσκατεργαστότερον	δυσκατεργαστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

κοινῶσ δὲ πάντα τὰ σελάχια φυσώδη ἐστὶ καὶ κρεώδη καὶ δυσκατέργαστα πλεοναζόμενά τε τὰσ ὄψεισ ἀμβλύνει, ἡ δὲ σηπία καὶ ἑψομένη μὲν ἁπαλὴ καὶ εὔστομοσ καὶ εὔπεπτοσ, ἔτι δ’ εὐκοίλιοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 2:5)
"τὸ πλατὺ καὶ τὸ καλούμενον Σαρδιανὸν δυσκατέργαστά ἐστιν ὠμὰ πάντα καὶ δυσδιάλυτα, κατεχόμενα ὑπὸ τοῦ φλέγματοσ ἐν τῇ κοιλίᾳ, καὶ στρυφνότητα ἔχοντα, τὸ δὲ Ποντικὸν λιπαρὸν καὶ δυσκατέργαστον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 41 3:2)
"ὄστρεα καὶ κόγχαι καὶ μύεσ καὶ τὰ ὅμοια τὴν μὲν σάρκα δυσκατέργαστά ἐστι διὰ τὴν ὑγρότητα τὴν ἐν αὐτοῖσ ἁλυκήν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 43 1:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com