Ancient Greek-English Dictionary Language

διοικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διοικέω διοικήσω διῴκησα διῴκημαι

Structure: δι (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to manage a house, to manage, control, govern, administer, to manage after one's own will and pleasure
  2. to provide, furnish
  3. to inhabit distinct places, to live apart

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοίκω διοίκεις διοίκει
Dual διοίκειτον διοίκειτον
Plural διοίκουμεν διοίκειτε διοίκουσιν*
SubjunctiveSingular διοίκω διοίκῃς διοίκῃ
Dual διοίκητον διοίκητον
Plural διοίκωμεν διοίκητε διοίκωσιν*
OptativeSingular διοίκοιμι διοίκοις διοίκοι
Dual διοίκοιτον διοικοίτην
Plural διοίκοιμεν διοίκοιτε διοίκοιεν
ImperativeSingular διοῖκει διοικεῖτω
Dual διοίκειτον διοικεῖτων
Plural διοίκειτε διοικοῦντων, διοικεῖτωσαν
Infinitive διοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικων διοικουντος διοικουσα διοικουσης διοικουν διοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοίκουμαι διοίκει, διοίκῃ διοίκειται
Dual διοίκεισθον διοίκεισθον
Plural διοικοῦμεθα διοίκεισθε διοίκουνται
SubjunctiveSingular διοίκωμαι διοίκῃ διοίκηται
Dual διοίκησθον διοίκησθον
Plural διοικώμεθα διοίκησθε διοίκωνται
OptativeSingular διοικοίμην διοίκοιο διοίκοιτο
Dual διοίκοισθον διοικοίσθην
Plural διοικοίμεθα διοίκοισθε διοίκοιντο
ImperativeSingular διοίκου διοικεῖσθω
Dual διοίκεισθον διοικεῖσθων
Plural διοίκεισθε διοικεῖσθων, διοικεῖσθωσαν
Infinitive διοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικουμενος διοικουμενου διοικουμενη διοικουμενης διοικουμενον διοικουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῷκησα διῷκησας διῷκησεν*
Dual διῴκησατον διῳκῆσατην
Plural διῴκησαμεν διῴκησατε διῷκησαν
SubjunctiveSingular διοικήσω διοικήσῃς διοικήσῃ
Dual διοικήσητον διοικήσητον
Plural διοικήσωμεν διοικήσητε διοικήσωσιν*
OptativeSingular διοικήσαιμι διοικήσαις διοικήσαι
Dual διοικήσαιτον διοικησαίτην
Plural διοικήσαιμεν διοικήσαιτε διοικήσαιεν
ImperativeSingular διοίκησον διοικησάτω
Dual διοικήσατον διοικησάτων
Plural διοικήσατε διοικησάντων
Infinitive διοικήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικησᾱς διοικησαντος διοικησᾱσα διοικησᾱσης διοικησαν διοικησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῳκῆσαμην διῴκησω διῴκησατο
Dual διῴκησασθον διῳκῆσασθην
Plural διῳκῆσαμεθα διῴκησασθε διῴκησαντο
SubjunctiveSingular διοικήσωμαι διοικήσῃ διοικήσηται
Dual διοικήσησθον διοικήσησθον
Plural διοικησώμεθα διοικήσησθε διοικήσωνται
OptativeSingular διοικησαίμην διοικήσαιο διοικήσαιτο
Dual διοικήσαισθον διοικησαίσθην
Plural διοικησαίμεθα διοικήσαισθε διοικήσαιντο
ImperativeSingular διοίκησαι διοικησάσθω
Dual διοικήσασθον διοικησάσθων
Plural διοικήσασθε διοικησάσθων
Infinitive διοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικησαμενος διοικησαμενου διοικησαμενη διοικησαμενης διοικησαμενον διοικησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὴν Ἀλεξάνδρου ψυχὴν ἀνεκαλέσατο δαίμων, εἷσ ἂν νόμοσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ἐπέβλεπε καὶ πρὸσ ἓν δίκαιον ὡσ πρὸσ κοινὸν διῳκοῦντο φῶσ. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 13:1)
  • ἀσμένωσ δὲ τῆσ ἐξ ἑνὸσ ἐπικρατείασ ἐλευθερωθέντεσ τὸ λοιπὸν ἀριστοκρατίᾳ διῳκοῦντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 241:2)

Synonyms

  1. to provide

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION