뜻

3. 판결을 내리다, 판단하다, 재판하다, 경멸하다, 벌주다, 처벌하다
4. 변명하다, 정당화하다, 용서하다, 의혹을 풀다, 보복하다

1. to set right
2. to hold or deem right, to think fit, to claim or demand as right
3. to do a man right or justice, to judge, to condemn, chastise, punish
4. to make just, pronounce and treat as righteous, justify, vindicate

예문

• τῆσ εὐβουλίασ ἔργα τῆσ τύχησ δικαιοῦμεν εἶναι, ἔστω τύχησ καὶ τὰ τῆσ δικαιοσύνησ καὶ τὰ τῆσ σωφροσύνησ, καὶ νὴ Δία τὸ κλέπτειν τύχησ ἔστω καὶ τὸ βαλλαντιοτομεῖν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν, καὶ μεθέμενοι τῶν οἰκείων λογισμῶν εἰσ τὴν τύχην ἑαυτοὺσ ἀφῶμεν ὥσπερ ὑπὸ πνεύματοσ πολλοῦ κονιορτὸν ἢ συρφετὸν ἐλαυνομένουσ καὶ διαφερομένουσ. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 2 3:1)

  (플루타르코스, De fortuna, chapter, section 2 3:1)

• οὐδὲν γὰρ ἔξω τῆσ μὲν ἀνθρωπείασ, τῆσ δ’ εἰσ τὸ θεῖον νεμέσεωσ τῶν τ’ εἰσ σφᾶσ αὐτοὺσ βουλήσεων δικαιοῦμεν ἢ πράσσομεν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 40 1:5)

  (디오니시오스, , chapter 40 1:5)

• ἡμεῖσ, ὦ Τύλλε, καὶ τῆσ μὲν ἄλλησ ἄρχειν ἄξιοί ἐσμεν Ἰταλίασ, ὅτι ἔθνοσ Ἑλληνικὸν καὶ μέγιστον τῶν κατοικούντων τήνδε τὴν γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα, τοῦ δὲ Λατίνων ἔθνουσ, εἰ καὶ μηδενὸσ τῶν ἄλλων , ἡγεῖσθαι δικαιοῦμεν οὐκ ἄτερ αἰτίασ, ἀλλὰ κατὰ τὸν κοινὸν ἀνθρώπων νόμον, ὃν ἡ φύσισ ἔδωκεν ἅπασι, τῶν ἐκγόνων ἄρχειν τοὺσ προγόνουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 4:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 4:1)

• τούτουσ ἀγορεύειν κωλύομεν, ἀλλ’ ὑπὸ τούτων αὐτοὶ κωλύεσθαι οὐ δικαιοῦμεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 16 6:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 16 6:1)

• τὸ δὲ μηδὲν ἀδικεῖσθαι καὶ τὸ δίκασ ὧν ἄν τισ πάθῃ προσηκούσασ λαμβάνειν ἴσα καὶ κοινὰ τοῖσ ἅμα πολιτευομένοισ εἶναι δικαιοῦμεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 41 8:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 41 8:1)

유사 형태

• δίκαιον (1481)
• δικαίως (1150)
• δίκαια (879)
• δικαίων (424)
• δίκαιος (415)
• δικαίου (372)
• δικαιοσύνη (223)
• δικαίῳ (158)
• δικαιοσύνῃ (150)
• δίκαιοι (147)
• δικαίοις (145)
• δίκαι (138)
• δικαίαν (129)
• δίκαιόν (121)
• δικαίους (109)
• δικαίας (85)
• δικαιώματα (72)
• δίκαιός (57)
• δικαία (53)
• δίκαις (43)
• δικαιώματά (39)
• Δικαίαρχος (36)
• δικαιότερα (35)
• δικαίωμα (33)
• δικαιότατα (33)
• δίκαιά (30)
• δικαιότατ (22)
• δίκαιοί (17)
• δικαιοτάτῳ (15)
• δικαίᾳ (15)
• δικαιῶν (10)
• δικαιοτάτη (10)
• δικαιώσεις (9)
• δικαιωμάτων (9)
• δικαιοτάτῃ (8)
• δικαιοῦν (8)
• δικαιοῦμεν (8)
• δικαίην (7)
• δικαιότερ (7)
• δικαιοῖ (7)
• δικαιότητα (7)
• δικαιώσει (7)
• δικαιώμασί (7)
• Δικαιάρχου (6)
• δικαιοῦται (6)
• δικαιῶσαι (6)
• δίκαιαι (6)
• Δικαιόπολι (6)
• δικαιοτέρα (6)
• δικαίαις (5)
• δικαιοῦσι (5)
• δικαίωσιν (5)
• δικαιοῦντα (4)
• δικαιωθῆναι (4)
• δικαιῶ (4)
• δικαίωσις (4)
• δικαιοῦσιν (3)
• δικαιωθῶμεν (3)
• δικαίη (3)
• δικαιοῖς (3)
• δικαιώμασιν (3)
• δικαίης (3)
• δικαιώσεως (3)
• Δικαίαρχον (3)
• δικαιεῦσι (3)
• Δικαιάρχῳ (3)
• δικαιωθῇς (3)
• δικαιῶσι (3)
• δικαίοισι (2)
• δικαιότητι (2)
• δικαιώσατε (2)
• δικαιώσω (2)
• Δίκαιαν (2)
• δικαιος (2)
• δικαιοτέρῳ (2)
• δικαιώσας (2)
• δίκαι[ον (2)
• δικαιοτέρη (2)
• δίκαἰ (1)
• [δίκαιον] (1)
• δικαιώματος (1)
• δικαιωθῇ (1)
• δικα[ίωσ] (1)
• δικαιώσεων (1)
• δικαιώσοντα (1)
• δίκαιαί (1)
• Δικαιαρχίᾳ (1)
• δι]καίας (1)
• δίκαιοιν (1)
• δ[ίκαιόν (1)
• δίκαιόσ] (1)
• δικαιοτάτη‧ (1)
• δικαιότης (1)
• δικαιωθείς (1)
• δικαιῶσιν (1)
• δικαιωτὴν (1)
• Δικαιοκλῆς (1)
• δικαιότερά (1)
• δικαιοῦ (1)
• δικαιώμασι (1)
• δικαιώσῃ (1)
• δί[κα]ι (1)
• Δικαίαρχόν (1)
• δικαιόν (1)
• δικαιότητἀ (1)
• δικαίω (1)
• δικαιώματός (1)
• δικαιωθὲν (1)
• δικαίωσκαὶ (1)
• δικαιωτήρια (1)
• δικαιωθήσῃ (1)
• δικαιώσωσιν (1)
• δι]καίαισι (1)
• Δικαίαρχός (1)
• δικαίοισιν (1)
• δικαιοῦσθε (1)
• δικαίωμά (1)
• δικαιωθῆναί (1)
• δικαίωσ> (1)
• δικαιώσουσι (1)
• δ]ίκαιαι (1)
• δικαιοσύνᾳ (1)
• δικαιωθεῖσι (1)
• δικαιωθῶσι (1)
• δικαιωτήν (1)
• δικαιᾶν (1)
• δικαιοῦτε (1)
• ΔΙΚΑΙΩΝ (1)
• δικαιῶσαί (1)
• δικαιώσωσι (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록