Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διατελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διατελέω διατελέσω

Structure: δια (Prefix) + τελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring quite to an end, accomplish
  2. to continue being or doing, to continue, to continue, go on, persevere, to live on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελῶ διατελεῖς διατελεῖ
Dual διατελεῖτον διατελεῖτον
Plural διατελοῦμεν διατελεῖτε διατελοῦσιν*
SubjunctiveSingular διατελῶ διατελῇς διατελῇ
Dual διατελῆτον διατελῆτον
Plural διατελῶμεν διατελῆτε διατελῶσιν*
OptativeSingular διατελοῖμι διατελοῖς διατελοῖ
Dual διατελοῖτον διατελοίτην
Plural διατελοῖμεν διατελοῖτε διατελοῖεν
ImperativeSingular διατέλει διατελείτω
Dual διατελεῖτον διατελείτων
Plural διατελεῖτε διατελούντων, διατελείτωσαν
Infinitive διατελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελων διατελουντος διατελουσα διατελουσης διατελουν διατελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελοῦμαι διατελεῖ, διατελῇ διατελεῖται
Dual διατελεῖσθον διατελεῖσθον
Plural διατελούμεθα διατελεῖσθε διατελοῦνται
SubjunctiveSingular διατελῶμαι διατελῇ διατελῆται
Dual διατελῆσθον διατελῆσθον
Plural διατελώμεθα διατελῆσθε διατελῶνται
OptativeSingular διατελοίμην διατελοῖο διατελοῖτο
Dual διατελοῖσθον διατελοίσθην
Plural διατελοίμεθα διατελοῖσθε διατελοῖντο
ImperativeSingular διατελοῦ διατελείσθω
Dual διατελεῖσθον διατελείσθων
Plural διατελεῖσθε διατελείσθων, διατελείσθωσαν
Infinitive διατελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελουμενος διατελουμενου διατελουμενη διατελουμενης διατελουμενον διατελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσω διατελέσεις διατελέσει
Dual διατελέσετον διατελέσετον
Plural διατελέσομεν διατελέσετε διατελέσουσιν*
OptativeSingular διατελέσοιμι διατελέσοις διατελέσοι
Dual διατελέσοιτον διατελεσοίτην
Plural διατελέσοιμεν διατελέσοιτε διατελέσοιεν
Infinitive διατελέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσων διατελεσοντος διατελεσουσα διατελεσουσης διατελεσον διατελεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσομαι διατελέσει, διατελέσῃ διατελέσεται
Dual διατελέσεσθον διατελέσεσθον
Plural διατελεσόμεθα διατελέσεσθε διατελέσονται
OptativeSingular διατελεσοίμην διατελέσοιο διατελέσοιτο
Dual διατελέσοισθον διατελεσοίσθην
Plural διατελεσοίμεθα διατελέσοισθε διατελέσοιντο
Infinitive διατελέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσομενος διατελεσομενου διατελεσομενη διατελεσομενης διατελεσομενον διατελεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετέλουν διετέλεις διετέλειν*
Dual διετελεῖτον διετελείτην
Plural διετελοῦμεν διετελεῖτε διετέλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετελούμην διετελοῦ διετελεῖτο
Dual διετελεῖσθον διετελείσθην
Plural διετελούμεθα διετελεῖσθε διετελοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαισ, ὅσην εὔνοιαν ἔχουσα διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ’ ὑμῶν εἰσ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ’ ὅπερ ἐστὶ μάλιστα δίκαιον , τοῦτο παραστῆσαι τοὺσ θεοὺσ ὑμῖν, τὸν μὲν ἀντίδικον σιωπᾶν κελεύειν, ἐμὲ δὲ ὡσ προῄρημαι καὶ βεβούλημαι τὴν κατηγορίαν ἐᾶσαι ποιήσασθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 26:2)
  • καὶ τὸ ἀπ’ ἐκείνου φυλάττων μὲν ἐμαυτὸν διατελῶ, ἐκείνων δὲ τοὺσ ἀεὶ ἐπιβουλεύοντάσ μοι κολάζων. (Lucian, Phalaris, book 1 6:3)
  • καὶ πάλιν πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῖσ θεοῖσ εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαισ ὅσην εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ’ ὑμῶν εἰσ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:3)
  • ὅπερ γὰρ πολλάκισ καὶ πρὸσ πολλοὺσ τῶν πατέρων διατελῶ λέγων, καὶ νῦν ἂν εἴποιμι. (Plutarch, De liberis educandis, section 17 8:1)
  • ἀλλὰ νὴ Δί’, ἔφη ὁ Ἰσχόμαχοσ, καὶ πάνυ ἡδέωσ σοι, ὦ Σώκρατεσ, διηγήσομαι ἃ ἐγὼ ποιῶν διατελῶ, ἵνα καὶ μεταρρυθμίσῃσ με, ἐάν τί σοι δοκῶ μὴ καλῶσ ποιεῖν. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 11 3:1)

Synonyms

  1. to bring quite to an end

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION