Ancient Greek-English Dictionary Language

διατελέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διατελέω διατελέσω

Structure: δια (Prefix) + τελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring quite to an end, accomplish
  2. to continue being or doing, to continue, to continue, go on, persevere, to live on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελῶ διατελεῖς διατελεῖ
Dual διατελεῖτον διατελεῖτον
Plural διατελοῦμεν διατελεῖτε διατελοῦσιν*
SubjunctiveSingular διατελῶ διατελῇς διατελῇ
Dual διατελῆτον διατελῆτον
Plural διατελῶμεν διατελῆτε διατελῶσιν*
OptativeSingular διατελοῖμι διατελοῖς διατελοῖ
Dual διατελοῖτον διατελοίτην
Plural διατελοῖμεν διατελοῖτε διατελοῖεν
ImperativeSingular διατέλει διατελείτω
Dual διατελεῖτον διατελείτων
Plural διατελεῖτε διατελούντων, διατελείτωσαν
Infinitive διατελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελων διατελουντος διατελουσα διατελουσης διατελουν διατελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελοῦμαι διατελεῖ, διατελῇ διατελεῖται
Dual διατελεῖσθον διατελεῖσθον
Plural διατελούμεθα διατελεῖσθε διατελοῦνται
SubjunctiveSingular διατελῶμαι διατελῇ διατελῆται
Dual διατελῆσθον διατελῆσθον
Plural διατελώμεθα διατελῆσθε διατελῶνται
OptativeSingular διατελοίμην διατελοῖο διατελοῖτο
Dual διατελοῖσθον διατελοίσθην
Plural διατελοίμεθα διατελοῖσθε διατελοῖντο
ImperativeSingular διατελοῦ διατελείσθω
Dual διατελεῖσθον διατελείσθων
Plural διατελεῖσθε διατελείσθων, διατελείσθωσαν
Infinitive διατελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελουμενος διατελουμενου διατελουμενη διατελουμενης διατελουμενον διατελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσω διατελέσεις διατελέσει
Dual διατελέσετον διατελέσετον
Plural διατελέσομεν διατελέσετε διατελέσουσιν*
OptativeSingular διατελέσοιμι διατελέσοις διατελέσοι
Dual διατελέσοιτον διατελεσοίτην
Plural διατελέσοιμεν διατελέσοιτε διατελέσοιεν
Infinitive διατελέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσων διατελεσοντος διατελεσουσα διατελεσουσης διατελεσον διατελεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατελέσομαι διατελέσει, διατελέσῃ διατελέσεται
Dual διατελέσεσθον διατελέσεσθον
Plural διατελεσόμεθα διατελέσεσθε διατελέσονται
OptativeSingular διατελεσοίμην διατελέσοιο διατελέσοιτο
Dual διατελέσοισθον διατελεσοίσθην
Plural διατελεσοίμεθα διατελέσοισθε διατελέσοιντο
Infinitive διατελέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατελεσομενος διατελεσομενου διατελεσομενη διατελεσομενης διατελεσομενον διατελεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φέρε, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἄλλοισ φοβεροὶ διατελεῖτε ὄντεσ ὧν ἐκρατεῖτε μαχόμενοι, Λατίνοισ δ’ ἄρα τούτοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ αὐτῶν Οὐολούσκοισ εὐκαταφρόνητοι, διὰ τὸ μὴ πειραθῆναί ποτε αὐτοὺσ τῆσ ὑμετέρασ μάχησ; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 8 3:3)
  • ἐπειδὴ παίζοντεσ ἀεὶ διατελεῖτε καὶ οὐ προσέχοντεσ καὶ παιδιᾶσ μὲν καὶ ἡδονῆσ καὶ γέλωτοσ, ὡσ εἰπεῖν, οὐδέποτε ἀπορεῖτε· (Dio, Chrysostom, Orationes, 1:2)
  • Ἄχρι δὲ οὗ ἡμέρα ἤμελλεν γίνεσθαι παρεκάλει ὁ Παῦλοσ ἅπαντασ μεταλαβεῖν τροφῆσ λέγων Τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ἡμέραν προσδοκῶντεσ ἄσιτοι διατελεῖτε, μηθὲν προσλαβόμενοι· (, chapter 19 321:1)
  • διατελεῖτε δὲ τῶν μὲν Ἑλλήνων ὥσπερ τροφέων ἐπιμελόμενοι, χεῖρά τε ὑπερέχοντεσ καὶ οἱο͂ν κειμένουσ ἀνιστάντεσ, τοὺσ μὲν ἀρίστουσ καὶ πάλαι ἡγεμόνασ ἐλευθέρουσ καὶ αὐτονόμουσ ἀφεικότεσ αὐτῶν, τῶν δ’ ἄλλων μετρίωσ καὶ κατὰ πολλὴν φειδώ τε καὶ πρόνοιαν ἐξηγούμενοι, τοὺσ δὲ βαρβάρουσ πρὸσ τὴν ἑκάστοισ αὐτῶν οὖσαν φύσιν παιδεύοντεσ πραότερόν τε καὶ σφοδρότερον, ὥσπερ εἰκὸσ ἵππων ἐπιστατῶν μὴ εἶναι χείρουσ, ἀνδρῶν ὄντασ ἄρχοντασ, ἀλλ’ ἐξητακέναι τὰσ φύσεισ, καὶ πρὸσ ταύτασ ἄγειν. (Aristides, Aelius, Orationes, 28:7)
  • ἀλλὰ γίνεσθε δίκαιοι, καὶ τὴν πονηρίαν ἐκβαλόντεσ τῶν ψυχῶν καὶ θεραπεύσαντεσ αὐτὴν ὅλαισ ταῖσ διανοίαισ προστρέπεσθε τὸ θεῖον καὶ τιμῶντεσ διατελεῖτε· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 28:1)

Synonyms

  1. to bring quite to an end

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION